Średnia Ocena:
Na wpółświadomy. Powtarzając za sobą samym
"Na wpółświadomy. Powtarzając za sobą samym" to tomik wierszy autorstwa Maksymilana Brona, w którym każdy czytelnik odnajdzie utwory skłaniające do głębszych przemyśleń. Poruszają one bowiem tematykę egzystencjalną. Element z nich dotyczy jednego z najładniejszych uczuć, bez którego człowiek nie nigdy nie będzie szczęśliwy - miłości. Wsparcie, wzajemne zaufanie, poczucie bliskości drugiej osoby sprawiają, że rodzi się w nas więcej odwagi do życia. Kilka liryków to typowe wyznania miłosne. Lecz twórca nie zapomina o innych właściwościach ludzi - podsianiu masek, pod którymi kryją się inne oblicza, czy stałym dążeniu do osiągnięcia sukcesu. Wszechobecny konsumpcjonizm przysłania podstawowe, a jednocześnie wyjątkowo kluczowe wartości, takie jak przyjaźń, szczerość, życzliwość. A podmiot liryczny jednego z wierszy wyznaje, że to co najbardziej boli, to samotność w pięknym ubraniu. Warto zatem zagłębić się w lekturze i uświadomić sobie, że to indywidualność jest najważniejsza, a nie kopiowanie zachowań czy poglądów.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Na wpółświadomy. Powtarzając za sobą samym |
Autor: | Bron Maksymilian |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Psychoskok |
Rok wydania: | 2017 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Na wpółświadomy. Powtarzając za sobą samym PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!
Recenzje
Agnieszka Krizel z recenzje Agi Wiersze Brona zaskakują metaforycznymi tytułami, a dużo z nich też pewną regularnością budowy, która idealnie nadaje się, by dodać linię melodyczną i wyszłyby z nich bardzo wymowne piosenki. Poeta nie szczędzi nam w nich sentymentalnych obrazów, wyrazistych pragnień, przemyśleń, lecz nade wszystko przypomina o rzeczach ważnych, jeśli nie najważniejszych. Ponieważ kiedyś także nastąpi koniec świata, spełnią się nasze marzenia, czy po prostu odnajdziemy właściwe ścieżki na rozstajach: „A jak będzie koniec świata/ to już nigdy nie wtulimy się w siebie w tańcu/ Oddalimy się od siebie/ jakbyśmy ciągnęli sznur po jednym z końców”. Tomik Maksymiliana Brona zalecam szczególnie tym, którzy pragną chwili zadumania, refleksji, czy sentymentalnych powrotów do wspomnień, które zostały gdzieś w sercu, lecz boją się otworzyć przed drugim człowiekiem. https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/02/na-wposwiadomy-powtarzajac-za-soba.html