Recenzje

• Sabina Pietraszek

  2018-03-23

  Pierwsze strony „Nauczycielki muzyki” nie powaliły na kolana. Pomyślałam sobie wówczas nawet, że skoro tak beznadziejnie pisze się książki, to ja też wydam swoją. Ot co! Jak każdy to i ja. Kto (nie)bogatemu zabroni? Przerażona myślą, że znów trafiłam na „dzieło”, które książką ciężko nazwać, wlekłam się przez pierwsze strony w oczekiwaniu na koniec... Ku mojej wielkiej radości nastąpił przełom. Przełom na tyle wielki, że spokojnie mogę stwierdzić, iż zamiast ciężkiej przeprawy przez kolejne strony, zaczęłam pędzić, by poznać całą historię głównych bohaterów. Skoro już o nich język to wypadałoby ich przedstawić: Will - poznajemy go z dwóch stron: Will'a, który zakochany po uszy skacze, jak mu Trudy zagra, a także tego, który po wydarzeniach, jakie miały miejsce w trakcie wojny obarcza się winą a także próbuję dociec prawdy. Trudno jest mi określić, który jest lepszy, ponieważ ani jeden, ani drugi nie zachowuje się tak, bym mogła go polubić. Will jest anglikiem. Przybywa do Hongkongu i nim udaje mu się tutaj zadomowić, poznaje Trudy. Zakochuje się w niej po uszy. Poprzez jej wesołe świergotanie nie potrafi dostrzec płytkiej części Trudy. Wprowadzony w towarzystwo z wyższych sfer, bywający na przyjęciach u osób wysoce szanowanych, rozkwita u boku własnej pięknej ukochanej. Jednak ich sielanka nie trwa wiecznie. Nastaje wojna. Kończą się bale, drinki i suknie. Ich związek zostaje wrzucony na minę. Jeszcze trudniej losy się w momencie, gdy Japonia wygrywa. Will musi zgłosić się do obozu. Prosi Trudy, by poszła razem z nim. Chcę ją chronić, a będzie to możliwe tylko wówczas gdy będzie mieć ją przy sobie. Mimo próśb Willa Trudy nie daje się przekonać. Nie wyobraża sobie życia w takim miejscu. Czy przetrwają tę rozłąkę? Jak dalej potoczy się ich relacja? I o co tak naprawdę obwinia się Will? Trudy - rozpuszczona — to słowo doskonale ją określa. Jej życie opiera się na samych przyjemnościach. Restauracje, kluby i przyjęcia są na porządku dziennym. W jej kolorowe życie wkracza Will. Co go wyróżnia? Fakt, że tak po prostu jest przy niej i że chce spędzać z nią czas. Nie dla urody, pozycji społecznej czy również pieniędzy. Tylko dla niej. Dla tej osoby, jaką jest naprawdę. Tylko czy Trudy taki układ wystarczy? Czy żeby napewno do siebie pasują? Wojna zmienia jej życie z kolorowego w szare i ponure. Życie, w którym o jedzenie i lekarstwa trzeba walczyć. Gdzie nie ma wszystkiego podanego na tacy. Po tym, jak Will idzie do obozu, Trudy próbuję się odnaleźć w tym obcym dla niej świecie. Próbuję za wszelką cenę wrócić do dawnego życia. Jak wysoką cenę jest w stanie zapłacić za luksus? Claire - najbardziej szara ze wszystkich postaci. Niedługo po ślubie z Martinem przypływają do Hongkongu. Claire nie potrafi zaaklimatyzować się w świeżym miejscu. Znajduję sobie pracę. Zostaję nauczycielką muzyki u Państwa Chen. To właśnie tam poznaję Will'a. Czuje, że to coś więcej niż przypadkowe spotkanie. Zawiedziona małżeństwem wdaję się w romans z nim. Tylko czy Claire jest w stanie wywołać w Will'u coś więcej niż pożądanie? Co wyniknie z ich znajomości? Jak widać, bohaterowie są bardzo różnorodni. Tym bardziej że sytuacja, w jakiej się znajdują, też jest nietypowa. Czy da się ich polubić? Jako kreacje bohaterów — zdecydowanie tak. Fakt, że nie są klasycznymi niezłymi bohaterami, bez wad i z różowymi okularami, przemawia na korzyść tej książki. Jednak w życiu codziennym nie chciałabym ich spotkać, a szczególnie naiwną Claire a także uwielbiającą luksus Trudy. To, co dodaje uroku „Nauczycielce muzyki” to opisy Hongkongu a także osób i życia, jakie się w nim toczyło. Janice Y.K. Lee potrafi tak poprowadzić opis danego miejsca, że czytelnik czuję się tak, jakby stał obok głównych bohaterów. Tak jakby mógł widzieć, słyszeć i czuć barwny Hongkong tętniący życiem. Zawsze fascynowały mnie tego typu miejsca, dlatego takie opisy chłonę jak gąbka wodę. To taka moja egzotyczna wycieczka do świata, który jest tak różnoraki od naszego. Interesujący jest też czas, w jakim autorka osadziła własną powieść. Z góry mówię — nie szykujcie się na strzelaniny itp. ponieważ choć II wojna światowa jest tu istotnym wątkiem, to czytając „Nauczycielkę muzyki”, bardziej skupimy się na uczuciach i życiu bohaterów w niełatwych czasach. „Nauczycielka muzyki” nie jest powieścią bez minusów. Nie raz i nie dwa potrafiła wywołać we mnie euforię i wciągnięcie na najwyższych obrotach, tylko po to bym po chwili czuła znużenie. Jednak mimo wszystko jest godna polecenia, dla każdego, kto wielbi Hongkong. Kolorowy i wrażliwy, a zarazem szary i brutalny, owiany miłością i zaufaniem a także nieposkromioną żądzą władzy. Recenzja pochodzi z bloga www.worldbysabina.blogspot.com

• Dorotaaa

  2018-03-23

  Jak dla mnie książka ebook nie była ciekawa. Nie mogłam jej przez długi czas skończyć, fabuła nie była interesująca.Ogólnie nie jest to opowieść godna polecenia