Recenzje

• Northman1984

  2022-04-23

  Wola Everama. Peter V. Brett uraczył nas w ostatnim okresie pierwszymi wersjami "Cyklu Zmroku", który jest kontynuacją jego najbardziej słynnego dzieła - "Cyklu Demonicznego". I właśnie do "Cyklu Demonicznego" możemy od niedawna wrócić za sprawą prześlicznego wznowienia "Pustynnej Włóczni" (a także zeszłorocznego wznowienia "Malowanego człowieka"). "Pustynna Włócznia" to monumentalna kontynuacja historii, w której ludzie od wieków zmagają się z demoniczną plagą, próbując znaleźć sposób na to, żeby pokonać nadciągające nocami z Otchłani zło i śmierć. Dla przypomnienia będzie na początek słów kilka o całej tej historii. Ludzkość od nad trzech wieków zmaga się z demoniczną plagą ponosząc w tej codziennej potyczce większe i mniejsze klęski. Prawdziwych zwycięstw nikt z żywych tutaj nie odnosi - ci, którzy pozostali przy życiu, kryją się za ochronnymi runami obronnymi i liczą zabitych po kolejnych atakach, których to poległych przysparzają powtarzające się nocami demoniczne rzezie. W takiej rzeczywistości nie sposób zwyczajnie żyć, a jednak ludzkość nie ma wyjścia - zamierzchłe metody potyczki z poczwarami zostały zapomniane i w oczekiwaniu na następny wyprowadzony z demonicznej Otchłani atak ludziom pozostaje tylko ochrona runicznych kręgów... Istnieją co prawda legendy o zamierzchłych cywilizacjach, które posiadały tajemnice zwalczania demonicznej plagi, nikt prawdopodobnie jednak tak na serio w to nie wierzy - zamierzchłe cywilizacje przeminęły, a wraz z nimi nie tylko ich chwała, lecz także ich sekrety... Jest jednak ktoś, kto zdołał wydrzeć przeszłości jej sekrety i przywrócić ludziom zapomnianą wiedzę o bojowej magii mogącej zwalczać otchłańce. Tym kimś jest Arlen Bales - niedoszły patron runów i posłaniec, który wydarł krasjańskim ruinom tajemnicę bojowych runów a także coś wiele cenniejszego - pokrytą potężnymi runami, legendarną włócznią Kajegi, pierwszego Wybawiciela, który przed setkami lat zjednoczył wszystkich ludzi i wygrał alagai. Na nieszczęście Arlen udał się z owym orężem do Krasji - a tam nikt nie może uznać za nowego Wybawiciela kogoś spośród pochodzących z Zielonych Krain chin... Przywódcą ludzkości może być jedynie Krasjanin. I chociaż Ahmanna Jardira bolało serce, to jednak wydarł on Arlenowi przemocą włócznię Kajego, a samego Arlena porzucił na pustyni na pewną śmierć... Tylko Jardir może bowiem nosić tytuł Shar'Dama Ka, który uwolni ludzkość od plagi alagai. Na nieszczęście Jardira Arlen przeżył. Co więcej, zachował on wiedzę o potędze bojowych runów, którymi wytatuował własne ciało i wyruszył z powrotem do ojczystych Zielonych Krain, żeby przekazać innym owo runiczne narzędzie służące zwycięstwu. Tymczasem Jardir, świeży Shar'Dama Ka, rozpoczął dzieło podboju północnych krain - rozpoczął je od Fortu Rizon, który przemianowano na Nową Krasję... Mniej więcej w tym właśnie momencie kończą się wydarzenia z "Malowanego człowieka" i rozpoczynają te z "Pustynnej Włóczni". Z "Pustynnej Włóczni" dowiemy się nieco więcej nie tylko na temat bieżących zdarzeń w świecie stworzonym przez Bretta lecz także dostaniemy całkiem dużo informacji o tym, jakie historie ukształtowały jego najistotniejszych bohaterów. W tej części cyklu język będzie przede wszystkim o Ahmannie Jardirze, który stojąc na czele krasjańskich wojowników obwołał się Wybawicielem i rozpoczął dzieło podboju Zielonych Krain (Sharak Suun - Wojna w Blasku Dnia) w imię przygotowań do Sharak Ka - ostatecznej walki z alagai, w której Wybawiciel poprowadzi armie Everama ku zwycięstwu albo klęsce. Podbój Zielonych Krain jest konieczny, albowiem Krasjanie wierzą, że w Sharak Ka może wygrać jedynie zjednoczona i choćby przemocą złączona w jednym celu ludzkość. Z licznych retrospekcji poznamy historię dojścia Jardira do władzy, poznamy krasjańską perspektywę na niegodny honoru postępek względem Arlena, a także przyjrzymy się bliżej samej Krasji, jej zwyczajom i jakże odmiennym od Zielonych Krain celom, które przyświecają wojownikom a także zwykłym ludziom. Odmiennym, albowiem Krasjanie wierzą tylko w siłę i za jedyny cel życia sądzą świętą wojnę z alagai, którą toczą nocami w murach pełnego zasadzek labiryntu. Każdy, kto nie jest wojownikiem, jest kimś gorszym, poślednim i godnym pogardy niczym khaffit. Tylko ci, którzy przeszli przez Hannu Pash (okres szkolenia i religijnej indoktrynacji, w którego efekcie ukształtowany zostaje każdy krasjański wojownik) godni są zaszczytu potyczki z alagai i wejścia po śmierci do raju Everama.

• Czytotaj

  2022-04-23

  Cykl demoniczny. To doskonały przykład na to, że wznawianie ebooków w świeżych wydaniach ma olbrzymi sens! To dzięki temu (i mojej ogromnej słabości do cudownych okładek) poznałam i POKOCHAŁAM ten cykl! „Malowany Człowiek” mnie zachwycił. Nie wiem zatem, jakiego określenia użyć do opisania własnych uczuć wobec „Pustynnej Włóczni”, skoro ta element podobała mi się jeszcze bardziej! Dla mnie to przykład doskonałej fantastyki! Wciąga i nie wypuszcza ze własnych objęć, aż nie przerzucisz ostatniej strony. Pochłonie Cię, rozbudzi ciekawość, trzymać będzie w napięciu. Będziesz drżeć o bezpieczeństwo własnych ukochanych bohaterów. Ich decyzje będą czasem rozdzierać Ci serce, będziesz się złościć, ostrzegać i wspierać ich. Gwarantuję Ci jednak, że przede wszystkim będziesz ich uwielbiać. Jestem ogromnie szczęśliwa, że już niedługo spotkamy się znowu. I razem będziemy podążać tą trudną, demoniczną ścieżką! A kiedy spytacie mnie, jaką fantastyczną książkę mogę Wam polecić, to już dziś, nie znając całego cyklu, krzyczę głośno - czytajcie cykl demoniczny! To fantastyczne złoto 🤍

• Bogumiła

  2022-04-23

  Bardzo podobało mi się pierwsze spotkanie Jardira z północnymi bohaterami żyjącymi w Zakątku Wybawiciela 😁 przyznam, że na te sceny czekałam od początku tej części 😉 Zderzenie tych dwóch kultur, w których ceni się inne umiejętności i wartości (nie wszystkie, lecz jednak znaczną ich część) jest idealnie opisywane i pozwala przyjrzeć się niektórym postaciom pod innym kątem 😁 Były również wątki, które mogą zaskoczyć czytelnika - ja wcześniej czytałam już Pustynnego Księcia, więc przypomniałam sobie czyimi dzieciakami byli tamci bohaterowie, jednak gdybym tego nie czytała, to wątki miłosne bardzo by mnie zaskoczyły 😅 Przed kolejną częścią Cyklu Zmroku na pewno muszę przeczytać cały Cykl Demoniczny 😉 Już teraz widzę różnice pomiędzy zachowaniem występujących w obydwu seriach postaci, więc jestem interesująca czym te zmiany są spowodowane 😁