O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja�
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja� |
Rozszerzenie: |
Jesteś autorem/wydawcą tego dokumentu/książki i zauważyłeś że ktoś wgrał ją bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zabroniony dokument w ciągu 24 godzin.
O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja� PDF Ebook podgląd online:
Pobierz PDF
Zobacz podgląd O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja� pdf poniżej lub pobierz na swoje urządzenie za darmo bez rejestracji. O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja� Ebook podgląd za darmo w formacie PDF tylko na PDF-X.PL. Niektóre ebooki są ściśle chronione prawem autorskim i rozpowszechnianie ich jest zabronione, więc w takich wypadkach zamiast podglądu możesz jedynie przeczytać informacje, detale, opinie oraz sprawdzić okładkę.
O Sobótce , czyli tak zwanych ogniach świętoja� Ebook transkrypt - 20 pierwszych stron:
Strona 1
Romuald Frydrychowicz
O Sobótce , czyli
tak zwanych
ogniach
świętojańskich.
Przyczynek do
mitologii
słowiańskiej
Pobieranie Książek, Ebook - Pdf, Doc, Mobi, Epub
Strona 2
Strona 3
Sobótka: najnowsze badania wyjaśniły nam w zupełności początek nazwy sobótki. Biskup poznański Laskarz w
wieku XIV statutem swoim zakazuje tańców nocnych w wigilie przedświąteczne, tj. w soboty i w wigilie
uroczystości, przypadających w lecie, a zatem przed świętem Jana Chrzciciela, Piotra i Pawła. Z zabaw tego
rodzaju najwspanialszą być musiała sobótka w okresie świątecznym, t. j. na Zielone Świątki. Kaznodzieja
krakowski Jan ze Słupca powiada, że tańczą podczas Świątek w lecie niewiasty, śpiewając pieśń pogańską.
Stwierdza ten obyczaj, jako jeszcze pogański, statut synodu krakowskiego z r.1408.
Na sobótkę, którą zawsze obchodzono wieczorem w sobotę przed jednym ze świąt letnich, zbierali się jeszcze w
wieku XVI wszyscy, zarówno kmiecie z wioski, jak drużyna i szlachta ze dworu, do ognia roznieconego na pagórku
za wioską. Ta łączność obyczajowa i charakter obrzędu gromadzkiego przebija się jeszcze w pieśni.