Recenzje

• karolina

  2018-03-21

  O chorobach o podłożu psychologicznym wiem mało, lecz staram się je rozumieć. Najlepszą ilustracją dla takich laików jak ja, jest idealny spot Katarzyny Napiórkowskej, który przedstawia codzienne życie z depresją. Dla mnie jest to niewyobrażalne i prawdopodobnie nigdy nie będę w stanie uzmysłowić sobie, co czuje taka osoba. Ponieważ pojęcie tego dla samej osoby chorej i jej rodziny, bliskich już jest trudne, a co dopiero dla nas, którzy nic nie wiemy. Dlatego również autobiografia Zuzanny Korońskiej ,,Ja i inni wariaci” to wielkie wyzwanie nie tylko pod wobec literatury i przeczytania książki, lecz przede wszystkim w zrozumieniu problemu.www.popkultura.com.pl/2017/01/16/ciezka-historia-obledu/

• m_kozlowska

  2018-03-21

  Zuzanna, dziewczyna nowoczesna. Wykształcona, pracująca, wielozadaniowa i pani swojego losu. Szczęśliwa żona. Dziewczyna spełniająca marzenia i realizująca pasje. Nasuwają się określenia perfekcyjna, godna podziwu, a jej życie ? Do pozazdroszczenia. I tu po raz następny nic nie jest takim jak się, nam - ludziom wydaję.... W pewnym momencie tego udanego i dobrego życia autorki, losy się z nią coś niedobrego. Targają nią przeróżne, niezrozumiałe emocje, które doprowadzają do wcześniej nieznanych jej stanów. Dziewczyna przeżywa załamania nerwowe, urojenia, głębokie stany depresyjne i maniakalne. Zuzanna staje przed sobą w prawdzie, i mimo obaw udaje się do lekarza. Diagnoza, jest jasna : choroba psychiczna - dwubiegunowa. (na końcu książki jest naukowa definicja choroby i jej objawów, klarowny opis). Życie przeradza się w koszmar, małżeństwo jest wystawione na olbrzymią próbę..... "Ja i inni wariaci" to przerażający i dramatyczny obraz człowieka chorego psychicznie. Relacje dziewczyny z zakładu psychiatrycznego są wyjątkowo wyraziste i realne. Autorka omawia każdą zachodząca w niej zmianę, niemalże minuta po minucie. Pisze otwarcie o fascynacjach seksualnych, nieodpartych żądzach i przeogromnym bólu i cierpieniu, który temu wszystkiemu towarzyszy. Kalejdoskop emocji jest zatrważający..cała recenzja na blogu : http://oksiazce.piszecomysle.pl/