Recenzje

• Tarnowska

  2018-03-23

  Cudownie ukazuje sytuacje, w których pojawia się strach przed nieuchronnymi przecież przemianami. Sposób, w jaki balansuje między transformacją, a końcem rzeczy jest wstrząsający. Czuje się emocje, które uświadamiają, że wszystko się kończy po to, żeby mogło zacząć się nowe. Nie byłam w piekle, lecz w trakcie czytania zobaczyłam osobiste bariery. Chociaż momentami możemy mieć wrażenie, że występuje brak spójności, bądź rozbieżności między kolejnymi stronami- nic bardziej mylnego. Momentami bardzo romantycznie. W wysublimowany sposób ukazuje tęsknotę. W wierszu "Wspomnienie" przechodzi do swoistego posądzenia o nieuczciwość a także ból, który przynosi poniekąd brak poszanowania życia. "niczego nie pamięta się tak wyraźnie jak ciebie nago skulonej w kąciku w objęciach swoich ramion jak twoich powiek i nucenia bez ładu" Ta głęboka świadomość przemijania, rodząca uczucie wdowieństwa sprawia, że podmiot wyczerpany zapewne psychicznie, pogrąża się w poczuciu krzywdy i rozc

• Tarnowska

  2018-03-23

  Zupełnie na świeżo po lekturze wierszy nowego, a jakże utalentowanego poety, mogę powiedzieć, że twórca zbioru jest jeszcze młody, a bardzo obiecujący. Jako debiutant pokazał, że można przedstawić życie w równie soczysty sposób, jak ukazuje się każdego dnia. Niewątpliwie należy przysiąść ponad treścią, bowiem nic tutaj nie leży na "talerzu", lecz powiem szczerze- warto, mimo iż jako dziewczyna uważałam, że męskie skróty myślowe są bardzo dla mnie dalekie. Po wejściu w wiersze a także pomiędzy wierszami jest bardzo wrażliwie. Jeśli chodzi o stronę techniczną- nie mnie ją oceniać, bowiem każdemu można coś zarzucić. Natomiast styl jak najbardziej jest. Rymów częstochowskich nie ma. Jest ambitnie, troszkę na pozór niezrozumiale. Nie boje się powiedzieć - na pozór. Tomik bardzo osobisty. Mam wrażenie, że twórca przeszedł intuicyjnie przez bramę zrywając wszelkie życiowe ograniczenia. Treść jest ciągłą zmianą. Ukazaną w bardzo skrupulatny sposób. Jakby malowane pędzlem