Recenzje

• Magdalena Natonek

  2018-03-22

  Londyn, wiosna 1939 roku. Osiemnastoletnia Ada Vaughan, cudowna i ambitna szwaczka, właśnie podjęła pracę u modiste na Dover Street. Kariera stoi przed nią otworem. W wyniku przypadkowego spotkania z zagadkowym Stanislausem von Liebenem Ada trafia do świata przepychu i romansów. Kiedy ukochany oferuje jej wycieczkę do Paryża, pozostaje ślepa na sygnały ostrzegawcze o wojnie na kontynencie: to dla niej szansa na świeży początek. Gdy Niemcy wkraczają do Francji, Ada zostaje uwięziona w Dachau. Chcąc przeżyć, robi to, co potrafi najlepiej: szyje. Ta decyzja zaważy na jej losach w okresie wojny i po jej zakończeniu. Po książkę o tragicznych losach młodej Ady, sięgnęłam po trosze z powodu wyuczonego zawodu, lecz także ze względów zainteresowań II w.ś.Ta opowieść jest wyjątkowo emocjonująca i bogata w wydarzenia. Opowiada o miłości, rozdarciu, zdradzie i pełnej determinacji potyczce o przetrwanie. Do tej pory mam ciarki na plecach, mimo, że w swoim życiu przeczytałam bardzo wiele ebooków o tematyce obozowej i wojennej. Czymże różni się „Krawcowa z Dachau” od pozostałych ebooków tegoż gatunku,? Co sprawiło, że własny czas poświęciłam na jej pochłonięcie, odsuwając obowiązki domowe? „Krawcowa z Dachau” jest opowieścią o marzeniach i dążeniu do ich spełnienia. Czasami jednak nie wolno dążyć do ich spełnienia za wszelką cenę, ponieważ można bardzo wielu osobom wyrządzić nieodwracalną krzywdę. Jest to także opowiadanie o miłości do dziecka, o cierpienia związanej z tęsknotą za nim i niewyobrażalną stratą. Wojna jest tu bardzo ważnym tłem do wszystkich zdarzeń w życiu głównej bohaterki i bardzo ważnym fragmentem w procesie podejmowanych prze Adę decyzji, które miały niekiedy bardzo znaczący wpływ na życie innych ludzi. Głównym przyczynkiem nieszczęść bohaterki, byli ludzie, którym dość roztropnie i beztrosko zaufała. Mimo, że jest to fikcja literacka, nie można zaprzeczyć, że być może podobna historia, mogła się wydarzyć. Ile osób, tyle historii, a że wojna to okropny czas, pełen zawiści i okrucieństwa, każda z tych historii jest niewyobrażalnie tragiczna. Pozwólcie, że zacytuję słowa pewnej postaci z kart tej książki, siostry Brigitte, cyt.: „Była wojna. Wszystko było tak zagmatwane. Straszne. Ludzie robili, co w ich mocy, aby tylko przeżyć. Nikogo bym za to nie posądziła.”Miała dziewiętnaście, może dwadzieścia lat. Była jeszcze dzieckiem. Nie mogła więc wyjść za mąż ani głosować. Lecz mogła być więźniem, spać w zaduchu śmierci, czuć we śnie zgniliznę i rozpad. Śmierć była w niej i wokół niej. Żyła nią i oddychała, dźwigała ją ze sobą jak kości w torbie rzeźnika. Nosiła ja w sobie. Dzidziuś narodziła w fabryce śmierci, lecz chciała sprowadzić na świat życie, chciała żyć, chciała mieć nadzieję, ponieważ ona umiera ostatnia. Pragnęła życia tak bardzo, że była gotowa przezwyciężyć śmierć.Zaiste. Zanim osądzimy główna bohaterkę, zastanówmy się przez dłuższa chwilę, jak my byśmy postąpili na jej miejscu. Włączmy chociaż na chwilę przycisk EMPATIA, która niejednokrotnie pozwoli nam zrozumieć poczynania Ady. Wejdźmy w jej buty i pochodźmy w nich chwilę, żeby zobaczyć i zrozumieć, przez co przeszła główna bohaterka. Osobiście nie potępiam jej i nie pochwalam niektórych jej poczynań. Sama nie wiem, jak ja zachowała bym się będąc na jej miejscu a także w tak ekstremalnych sytuacjach i strasznych czasach, kiedy przez świat przetaczała się wojna i jeden dla drugiego człowiek, stawał się wrogiem, ze względu na pochodzenie, narodowość , wyznanie czy orientację seksualną. Wojna wyzwala w ludziach najgorsze instynkty.PEWNOŚĆ SIEBIE I WOLA WALKI PŁYNĄ Z WEWNĄTRZ NASKsiążkę zalecam bardzo gorąco.

• Bartek Fola

  2018-03-22

  Bardzo przejmująca książka, dzieje bohaterki śledzimy z wypiekami na twarzy i później na czole, emocje sięgają zenitu. Zalecam wszystkim!