Recenzje

• kamila klepacka

  2018-03-20

  Nieźle napisana choć nie ukrywam, że szokująca dla mnie książka. Mowa bardzo niezły i historia ciekawie skonstruowana. Lektura dla osób niebojących się rzeczywistości. Bardzo nieźle sie czyta.

• Mea Culpa

  2018-03-20

  Recenzja znajduje się na www.zksiazkadolozka.pl Dzisiaj na scenę wkraczają nastoletnie perypetie dwóch dziewczyn, które wyjaśniają nam świat. Kłopoty realne, treść wyrazista, a bohaterowie naturalni. To zdanie zdecydowanie może omawiać prozę Anny Cieplak. Poznajcie brudną opowiadanie o przewrotnym tytule. Anna Cieplak w własnej powieści nie jest odkrywcza. Nie znaczy to jednak, że książka ebook jest potraktowana po macoszemu, nie wnosi niczego do życia czytelnika, czy przelatuje przez niego jak… woda. „Ogólnie Magda nie zazdrościła im wieku, ponieważ mieć piętnaście lat to jak mieć przed sobą perspektywę przynajmniej pięciu lat uporczywych zaburzeń urojeniowych, których nie da się niczym wyleczyć. Kompleks wyrasta na kompleksie i tylko co bardziej gruboskórni nie czują się jak gówno.” W „Ma być czysto” oddaje ona głos nastolatkom. To one stanowią największą atrakcję tej fabuły, ponieważ to opowiadanie o ICH życiu. O życiu piętnastoletnich kobiet – Oliwii i Julii. Między ich wypowiedziami przewija się głos dorosłej, ale jest on tak slaby i bezsilny, że ledwo słyszalny. Nie stanowi meritum. Ten głos dzieciaków jest silny, przejmujący i proszący. Jest skierowany do nas – dorosłych – byśmy zauważyli kłopoty z jakimi borykają się nastolatkowie. Kompleksy, narkotyki, pierwsze miłości, pierwszy stosunek czy po prostu pierwsze przyjaźnie. To na co wielu z nas przymyka oko, tłumacząc naturalnym dojrzewaniem. Anna Cieplak usiłuje nam pokazać, że nie ze wszystkim można sobie samemu poradzić, że niekiedy ta rzeczywistość przytłacza, a smutek sam nie mija z czasem. Fabuła jest bezlitosna. Czytamy w niej o polskiej, patologicznej rodzinie, gdzie dzidziuś zostaje eurosierotą (nie lubię tego określenia, lecz doskonale oddaje rzeczywisty stan naszej bohaterki). Oliwia pod opieką ojczyma przyjmuje rolę matki dla własnego rodzeństwa. Jest pod stałą obserwacją psycholożki szkolnej i kuratora rodzinnego, jednak to nie osłania jej przed okrutnym światem nastolatków, w którym rządzi „szpan”, snapchat, pieniądze rodziców i silna potrzeba bycia zaakceptowanym, nawet kosztem swojego spokoju. Jako że narratorkami są dwie uczennice gimnazjum, nie ma co spodziewać się wyszukanego, podniosłego czy poetyckiego języka. Tutaj jest on łatwy i zwięzły. Jest skonstruowany w taki sposób, by dobitnie trafić do odbiorców. W treść wplatane są przekleństwa, które spełniają zamierzony wynik – obrazują młodą element naszego społeczeństwa. W tej powieści Oliwię nakreśla nędza i smutek, a Julię kompleksy i chęć bycia innym, lepszym, bardziej przebojowym. Podczas, gdy Oliwka nie ma nic, Julka ma całkiem sporo. A i tak ciągnie ją do imprez, niegrzecznych chłopców i nieatrakcyjnego mieszkania własnej przyjaciółki. Autorka wchodzi w brudny świat dysfunkcyjnych rodzin, gdzie dzieci szukają przede wszystkim rodzinnego ciepła. Nie znajdując go uciekają w świat używek czy przestępstw. Nie skupia się ona jednak tylko na rodzinnych relacjach i problemach. Omawia też luki w systemach prawnych. To co miało dzieci chronić – staje naprzeciw, by oskarżać, co też rozpoczyna spiralę zła. Cieplak ułatwia sytuację rodzicom. Tłumaczy im świat dzieci, do którego oni zazwyczaj nie mają wstępu. Być może będzie głosem rozsądku, głosem POKOLENIA X. Podsumowując, jest to przeszywający wizerunek naszego ogródka, naszych polskich kamienic. Ostry kontrast między bogatymi a biednymi jest wyeksponowany (przykład Julii, która mieszka w czerwonym domku, jeździ do kina, czy na zakupy a skontrastowany z tym świat Oliwii, której mieszkanie mieści się w obsikanej, menelskiej klatce, a ją samą nie stać na porządny obiad), przez co wzrusza i wywołuje silne wyrzuty sumienia. Z reguły odwracamy głowę, by nie przyglądać się krzywdzie. Tym razem nie możemy tego zrobić, ponieważ TA książka ebook jest w całości zbudowana na krzywdzie, na ludzkim strachu. Krzywdzie dzieci, od której nie możemy tym razem uciec, której nie możemy zbagatelizować. Klaudia Nadolna