Średnia Ocena:
Metateatralność w dramaturgii Carla Goldoniego
Praca jest udaną próbą kompleksowego zbadania zjawiska metateatralności w twórczości Carla Goldoniego, którego utwory tragiczne stanowią świadectwo reformy włoskiego teatru komediowego a także historii XVIII-wiecznego teatru weneckiego.W pracy omówiono kontekst, w którym funkcjonował reformator teatru, zadania, jakie nieustanny przed poetą komediowym, a także relację twórca – aktor. Analizie zostały poddane zachowane prologi a także komplementy pisane przez autora na zamówienie aktorów, a także zagadnienie konstrukcji teatru w teatrze i utwory parodystyczne a także apologetyczne, których większość dotyczy kwestii autora teatralnego, pozostałe komedie wpisują się w nurt XVIII-wiecznej parodii świata artystów sceny.Otrzymujemy zatem bogaty obraz życia teatralnego we Włoszech, głównie w Wenecji, jego społecznych i materialnych, a nie wyłącznie artystycznych uwarunkowań, rywalizacji Goldoniego z Chiarim i Gozzim, ambicji gwiazd zespołów aktorskich, ich wysiłków mających pozyskać przychylność widowni.Książka dotyczy działalności Carla Goldoniego, jako poważnego reformatora XVIII-wiecznego włoskiego teatru a także autora fars a także scenariuszy dell'arte. Przejął on dużo struktur a także motywów z komedii dell'arte, korzystał z bogatych zasobów tej tradycji, począwszy od postaci, przez sposoby kompozycyjne, użycie chwytów dramaturgicznych, które zaliczył później do reliktów dawnego teatru. Relację z widownią budował na wypróbowanych przez aktorów schematach w potyczce o godność zawodu. Dla wzmacniania autorytetu poety komediowego, zaprezentowania własnej poetyki a także dla polemizowania z rywalami i krytykami użył sceny jako trybuny, z której ustami swych aktorów przemawiał do widzów.Metateatralność w dramaturgii Goldoniego przejawia się na różnorakie sposoby. Konstrukcja teatru w teatrze wzorowana była na wypracowanych w repertuarze dell'arte modelach strukturalnych (mise en abyme, sztuka – pretekst, próba teatralna), przy zachowaniu podstawowych fragmentów składowych tej struktury (symetria konstrukcji, przygotowania do spektaklu, które wchodzą w skład akcji scenicznej sztuki ramowej, obecność widzów wewnętrznych, komentarze do oglądanego na scenie przedstawienia wtrąconego, przerwanie inscenizowanej sztuki). Zdecydowanie jednak częściej sięgał dramaturg po inne formy metateatralności: bezpośredni zwrot do publiczności w prologach albo komplementach a także stematyzowanie problematyki teatralnej.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Metateatralność w dramaturgii Carla Goldoniego |
Autor: | Dygul Jolanta |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego |
Rok wydania: | 2012 |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Metateatralność w dramaturgii Carla Goldoniego PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!