Średnia Ocena:
Miles Davis. Autobiografia
Miles Davis (1926-1991) – mądry muzyk jazzowy, trębacz, kompozytor. Jeden z najbardziej znaczących artystów minionego stulecia. Pochodził z zamożnej rodziny. Jako dziewięciolatek otrzymał pierwszą trąbkę i zaczął kształcić się muzycznie. Własne piętno odcisnął na niemalże każdym nurcie jazzowym, począwszy od drugiej wojny światowej po lata 90. XX wieku.W autobiografii niczego nie ukrywa. Otwarcie opowiada o problemach z narkotykami. Zdecydowanie potępia rasizm, którego doświadczał zarówno w przemyśle muzycznym, jak i w amerykańskim społeczeństwie. Pisze o miłości, o kobietach i roli, którą odegrały w jego życiu. Przede wszystkim jednak snuje opowiadanie o muzyce i muzykach, zwłaszcza tych legendarnych, z którymi miał okazję występować. Jego wspomnienia zostały wzbogacone o pełną dyskografię i liczne fotografie.
Szczegóły | |
---|---|
Tytuł | Miles Davis. Autobiografia |
Autor: | Davis Miles, Troupe Quincy |
Rozszerzenie: | brak |
Język wydania: | polski |
Ilość stron: | |
Wydawnictwo: | Wydawnictwo Dolnośląskie |
Rok wydania: |
Tytuł | Data Dodania | Rozmiar |
---|
Miles Davis. Autobiografia PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stronswojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!
Recenzje
Ta książka ebook nie jest lekka, prosta i przyjemna. Jest trudna, brutalna i wulgarna, lecz dzięki temu autentyczna ponieważ taki był Miles – mądry potwór. Człowiek oddany pasji a jednocześnie zadufany w sobie egocentryk, pielęgnujący własny wizerunek Mistrza https://oczymszumiakartki.wordpress.com/
Autobiografia Milesa Davisa, to wielka historia małego człowieka. Pod wieloma względami okazała się fascynującą lekturą, jednak postać głównego bohatera była na tyle odpychająca, że potrafiła momentami skutecznie zniechęcać do czytania. Trzeba jednak oddać sprawiedliwość – historia jest opowiedziana uczciwie. Davis nie wybielił się, nawet jeśli czasami starał wytłumaczyć własne zachowania. Nie pominął niewygodnych faktów o śmierci rodziców, nałogach, nieudanych związkach. Nie udawał skromnisia. Był wulgarnym, pewnym siebie, egoistycznym, próżnym, zdolnym, wizjonerskim, bezgranicznie zakochanym w muzyce cwaniakiem i taki obraz znajdziemy w jego biografii – boleśnie autentyczny