Jest to ostatni tom, podręcznika przeznaczonego dla szerokiego kręgu odbiorców. Odda on usługi nie tylko tym, którzy rozpoczynają dopiero naukę neurologii, lecz także tym, którzy zechcą poszerzyć uprzednio zdobyte wiadomości. Zawiera wyczerpujące info o częstych schorzeniach, z którymi stykamy się codziennie w naszej praktyce. Omówiono w nim aktualne zagadnienia nie tylko medyczne, lecz także prawne i etyczne, dotyczące np. terminalnego okresu życia. Autorzy nie zapominają również o chorobach rzadkich. W tym wydaniu podręcznika pojawiły się nowe epizody poświęcone np. niedoborom przekaźników glukozy czy zaburzeniom naprawy, transkrypcji i translacji DNA - jednostkom, które rozpoznajemy dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych metod diagnostycznych.
Znakomicie zaplanowany,unowocześniony układ tej edycji pozwala na szybkie znalezienie wszystkich informacji. Walory dydaktyczne podręcznika, uznawanego za jeden z najlepszych podręczników neurologii na świecie sprawiły, że jest on zalecany w Polsce jako główne źródło wiedzy dla lekarzy przygotowujących się do państwowego egzaminu specjalizacyjnego w dziedzinie neurologii.
Szczegóły
Tytuł
Neurologia Merritta. Tom 3
Autor:
Rowland Lewis P.,
Pedley Timothy A.
Rozszerzenie:
brak
Język wydania:
polski
Ilość stron:
Wydawnictwo:
Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner
Rok wydania:
Tytuł
Data Dodania
Rozmiar
Zobacz podgląd Neurologia Merritta. Tom 3 pdf poniżej lub w przypadku gdy jesteś jej autorem, wgraj własną skróconą wersję książki w celach promocyjnych, aby zachęcić do zakupu online w sklepie empik.com. Neurologia Merritta. Tom 3 Ebook
podgląd online w formacie PDF tylko na PDF-X.PL. Niektóre ebooki nie posiadają jeszcze opcji podglądu, a inne są ściśle chronione prawem autorskim
i rozpowszechnianie ich jakiejkolwiek treści jest zakazane, więc w takich wypadkach zamiast przeczytania wstępu możesz jedynie zobaczyć opis książki, szczegóły,
sprawdzić zdjęcie okładki oraz recenzje.
Neurologia Merritta. Tom 3 PDF Ebook podgląd:
Jesteś autorem/wydawcą tej książki i zauważyłeś że ktoś wgrał jej wstęp bez Twojej zgody? Nie życzysz sobie, aby pdf był dostępny w naszym serwisie? Napisz na adres [email protected] a my odpowiemy na skargę i usuniemy zgłoszony dokument w ciągu 24 godzin.
Pobierz PDF
Nazwa pliku: streszczenie_m.banach.pdf - Rozmiar: 304 kB
Głosy: 0 Pobierz
Wgraj PDF
To Twoja książka? Dodaj kilka pierwszych stron
swojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu!
Neurologia Merritta. Tom 3 pdf pobierz
Neurologia Merritta. Tom 3 doc
Neurologia Merritta. Tom 3 ebook za darmo
Neurologia Merritta. Tom 3 pdf ebook do pobrania
Neurologia Merritta. Tom 3 mobi
Neurologia Merritta. Tom 3 epub
Neurologia Merritta. Tom 3 PDF transkrypt - 20 pierwszych stron:
Strona 1
STRESZCZENIE
Padaczka jest jedną z najczęstszych chorób przewlekłych ośrodkowego układu nerwowego,
która wymaga długotrwałej farmakoterapii. Leczenie padaczki rozpoczyna się zwykle od
monoterapii. Obecnie dostępne leki przeciwpadaczkowe mają ograniczoną skuteczność
w zapobieganiu napadom drgawkowym i nie hamują procesu epileptogenezy. Co więcej,
w trakcie przewlekłego leczenia mogą wystąpić poważne działania niepożądane i interakcje
z innymi lekami.
W trakcie długotrwałej farmakoterapii skuteczność stosowanego preparatu może się
zmieniać. Leki przeciwpadaczkowe mogą indukować lub hamować enzymy wątrobowe,
wpływając w ten sposób na własny metabolizm (autoindukcja), bądź metabolizm innych leków.
Konsekwencją takiego działania może być zmiana stężenia substancji aktywnej w osoczu lub
mózgu, co wpływa z kolei na jej działanie przeciwdrgawkowe i toksyczne. Ponadto, przewlekłe
leczenie wywołuje zmiany adaptacyjne w organizmie, dotyczące między innymi gęstości i
wrażliwości receptorów.
Większość prac doświadczalnych dotyczących aktywności przeciwdrgawkowej leków
przeciwpadaczkowych oraz ich interakcji z innymi lekami prowadzona jest po ich
jednorazowym podaniu. Celem przedstawianej pracy była ocena wpływu przewlekłego
podawania wybranych leków przeciwpadaczkowych (walproinianu, karbamazepiny,
fenobarbitalu, fenytoiny, lamotryginy i okskarbazepiny) na ich aktywność przeciwdrgawkową,
neurologiczne działania niepożądane, wskaźnik ochronny oraz stężenia w osoczu i
homogenatach mózgów u myszy.
Wymienione leki podawano myszom przewlekle dootrzewnowo według 4 protokołów:
jeden raz dziennie przez 7 dni (7 × 1), dwa razy dziennie przez 7 dni (7 × 2), jeden raz dziennie
przez czternaście dni (14 × 1) i dwa razy dziennie przez 14 dni (14 × 2). W grupach kontrolnych
leki podawano jednorazowo. Aktywność przeciwdrgawkową badanych leków oceniano w
modelu drgawek wywołanych maksymalnym wstrząsem elektrycznym u myszy. Bodziec
elektryczny (50 Hz, 25 mA, 0,2 s) aplikowano zwierzętom za pomocą elektrod zakładanych na
małżowiny uszne. Test komina zastosowano do oceny zaburzeń koordynacji ruchowej, a w
teście biernego unikania badano wpływ przewlekłego podawania leków przeciwpadaczkowych
na pamięć długotrwałą u myszy. Stężenia klasycznych leków przeciwpadaczkowych w osoczu
i homogenatach mózgów myszy oznaczono metodą immunofluorescencji polaryzacyjnej. W
Strona 2
przypadku lamotryginy i okskarbazepiny zastosowano metodę wysokosprawnej chromatografii
cieczowej.
Model drgawek wywołanych maksymalnym wstrząsem elektrycznym u myszy jest
wiarygodnym testem odpowiadającym napadom toniczno-klonicznym u ludzi. Aktywność
przeciwdrgawkową badanych leków oceniano wyznaczając wartości mediany dawki
skutecznej (ED50), wyrażone w mg/kg, które zapobiegały wystąpieniu drgawek tonicznych
u 50% zwierząt. Z kolei działanie toksyczne przedstawiono jako medianę dawki toksycznej
(TD50) wyrażoną w mg/kg, która wywoływała zaburzenia koordynacji ruchowej w teście
komina u 50% osobników. Wskaźnik ochronny określono na podstawie ilorazu wartości TD50
i ED50 uzyskanych w protokole 14 × 2.
Wartość ED50 walproinianu uzyskana w protokole 14 × 2 była istotnie niższa od
odpowiedniej wartości kontrolnej, co wskazuje na nasilenie działania przeciwdrgawkowego
w trakcie przewlekłego podawania. Stężenia tego leku w osoczu i homogenatach mózgów
myszy nie różniły się istotnie w badanych protokołach przewlekłych i w grupie kontrolnej.
Walproinian podany jednorazowo w dawce ED50 upośledzał pamięć długotrwałą u myszy. Nie
stwierdzono natomiast istotnych zaburzeń pamięci długotrwałej w teście biernego unikania ani
koordynacji ruchowej w teście komina u myszy po przewlekłym podawaniu walproinianu
w protokole 14 × 2. Wartość TD50, uzyskana w trakcie podawania przewlekłego, była istotnie
niższa od wartości w grupie kontrolnej, co wskazuje na nasilenie działania toksycznego
walproinianu. Podsumowując, w trakcie przewlekłego podawania walproinianu dochodziło do
nasilenia zarówno jego aktywności przeciwdrgawkowej jak i toksyczności. Z uwagi na brak
istotnych zmian stężeń tego leku w osoczu i homogenatach mózgów myszy, zjawisko to wydaje
się być niezależne od procesów farmakokinetycznych.
Przewlekłe podawanie karbamazepiny nie wpływało na jej działanie
przeciwdrgawkowe w większości protokołów. Jedynie w protokole 7 × 2 wartość ED50 była
istotnie wyższa od wartości w grupie kontrolnej. W testach komina i biernego unikania nie
stwierdzono zaburzeń koordynacji ruchowej ani pamięci długotrwałej u myszy po przewlekłym
podawaniu karbamazepiny. W protokole przewlekłym nie udało się wyznaczyć wartości TD50,
ponieważ wysokie dawki karbamazepiny (do 170 mg/kg) nie wywoływały zaburzeń
koordynacji ruchowej w teście komina u myszy. Może to świadczyć o rozwoju tolerancji.
Stężenia karbamazepiny w osoczu myszy były niższe od grupy kontrolnej w trzech protokołach
przewlekłych, a stężenia mózgowe we wszystkich czterech protokołach przewlekłych. Zatem
mechanizmy farmakokinetyczne mogą mieć wpływ na osłabienie działania karbamazepiny w
protokole 7 × 2. Zbliżone do kontroli wartości ED50 leku w pozostałych przewlekłych
Strona 3
protokołach, utrzymujące się pomimo jego niższych stężeń, może sugerować, że efekt
farmakodynamiczny przełamuje niekorzystne zjawiska farmakokinetyczne.
W czasie przewlekłego podawania (14 × 2) fenobarbitalu obserwowano rozwój
tolerancji na działanie przeciwdrgawkowe. Wykazano upośledzenie pamięci długotrwałej
w teście biernego unikania u myszy, wywołane przewlekłym podawaniem fenobarbitalu.
Natomiast koordynacja ruchowa oceniana w teście komina nie była zaburzona. Ze względu na
zwiększoną śmiertelność zwierząt w trakcie podawania wysokich dawek fenobarbitalu wartość
TD50 wyznaczono tylko w protokole 7 × 1. W protokołach dwutygodniowych stężenia
fenobarbitalu w osoczu myszy były istotnie obniżone, natomiast stężenia w homogenatach
mózgów były istotnie wyższe od grupy kontrolnej. Zjawiska farmakokinetyczne nie mogą więc
tłumaczyć osłabienia działania fenobarbitalu w protokole 14 × 2. W pracach innych autorów
wykazano, że długotrwałe leczenie barbituranami może modyfikować strukturę i funkcję
receptorów GABA, co przynajmniej częściowo może wyjaśniać rozwój tolerancji na działanie
przeciwdrgawkowe fenobarbitalu. Z drugiej strony podłoże farmakokinetyczne może mieć
nasilona toksyczność przewlekle podawanego fenobarbitalu.
W trakcie przewlekłego podawania fenytoiny nie stwierdzono istotnych zmian wartości
ED50 w stosunku do wartości w grupie kontrolnej. Ze względu na zwiększoną śmiertelność
zwierząt w trakcie przewlekłego podawania wysokich dawek fenytoiny, wartość TD50
wyznaczono tylko po jednorazowym podaniu leku. Nie obserwowano zaburzeń pamięci ani
koordynacji ruchowej u myszy odpowiednio w teście komina i biernego unikania. W
protokołach podawania dwa razy dziennie stężenia fenytoiny w osoczu myszy były wyższe,
podczas gdy w protokole 7 × 1 były niższe od wartości uzyskanych w grupie kontrolnej.
Całkowite stężenie fenytoiny w mózgu myszy było różne (wyższe) od grupy kontrolnej tylko
w protokole 7 × 2. Pomimo zmieniającego się w czasie profilu stężeń fenytoiny nie stwierdzono
zmian aktywności przeciwdrgawkowej tego leku. Mechanizm tego zjawiska nie jest jasny i
wydaje się być złożony.
Przewlekłe stosowanie lamotryginy nasilało jej aktywność przeciwdrgawkową w teście
maksymalnego wstrząsu elektrycznego u myszy, powodując istotne obniżenie dawki ED50. Nie
wykazano zaburzeń koordynacji ruchowej ani upośledzenia pamięci długotrwałej po
jednorazowym i przewlekłym stosowaniu tego leku. Natomiast przewlekłe podawanie
lamotryginy nasiliło jej działanie toksyczne w teście komina. Wielokrotne aplikacje
lamotryginy spowodowały istotne zwiększenie stężenia leku w osoczu (protokoły z dwiema
dawkami dziennie) i w homogenatach mózgów myszy (wszystkie przewlekłe protokoły) w
porównaniu do grupy kontrolnej (jednorazowa dawka leku). Na podstawie powyższych danych
Strona 4
należy przypuszczać, że zjawiska farmakokinetyczne odgrywają ważną rolę w mechanizmie
działania przewlekle podawanej lamotryginy. Nie można jednak zupełnie wykluczyć znaczenia
procesów farmakodynamicznych.
W protokołach dwutygodniowych podawania okskarbazepiny wykazano istotny wzrost
wartości ED50, wskazując na rozwój tolerancji na jej aktywność przeciwdrgawkową w trakcie
podawania przewlekłego. Nie stwierdzono upośledzenia pamięci długotrwałej ani zaburzeń
koordynacji ruchowej u myszy odpowiednio w testach biernego unikania i komina w czasie
przewlekłego stosowania okskarbazepiny. Co więcej, działanie neurotoksyczne tego leku
uległo osłabieniu, powodując istotny wzrost wartości TD50. W protokołach dwutygodniowych,
kiedy obserwowano osłabienie działania przeciwdrgawkowego i niepożądanego w zakresie
motoryki, stężenia osoczowe i mózgowe okskarbazepiny nie różniły się od kontroli. Z drugiej
strony stężenia okskarbazepiny w homogenatach mózgów myszy w protokołach 7 × 1 i 7 × 2
oraz stężenie osoczowe w protokole 7 × 1 były wyższe od wartości kontrolnej. Pomimo tego
działanie przeciwdrgawkowe okskarbazepiny w tym czasie, mierzone wartością ED50, nie
odbiegało istotnie od kontroli. Mechanizm farmakokinetyczny nie tłumaczy więc rozwoju
tolerancji na działanie przeciwdrgawkowe i efekt toksyczny okskarbazepiny, zatem zjawiska te
mogą mieć podłoże farmakodynamiczne.
Podsumowując, aktywność przeciwdrgawkowa leków przeciwpadaczkowych w teście
maksymalnego wstrząsu elektrycznego oraz neurologiczne działania niepożądane u myszy
mogą się zmieniać w trakcie przewlekłego leczenia. Zarówno procesy farmakokinetyczne jak
i farmakodynamiczne mogą mieć znaczenie w wyjaśnieniu mechanizmu tego zjawiska. Wyniki
przedstawianej pracy sugerują, że wnioski z badań eksperymentalnych prowadzonych po
jednorazowym podaniu leków powinny być potwierdzone w protokołach przewlekłych. Co
więcej, przewlekłe stosowanie leku powinno być konieczne w ocenie możliwych interakcji
pomiędzy lekami przeciwpadaczkowymi.
O nas
PDF-X.PL to narzędzie, które pozwala Ci na darmowy upload plików PDF bez limitów i bez rejestracji a także na podgląd online kilku pierwszych stron niektórych książek przed zakupem, wyszukiwanie, czytanie online
i pobieranie dokumentów w formacie pdf dodanych przez użytkowników. Jeśli jesteś autorem lub wydawcą książki, możesz pod jej opisem pobranym z empiku dodać podgląd paru pierwszych kartek swojego dzieła, aby zachęcić czytelników do zakupu.
Powyższe działania dotyczą stron tzw. promocyjnych, pozostałe strony w tej domenie to dokumenty w formacie PDF dodane przez odwiedzających.
Znajdziesz tu różne dokumenty, zapiski, opracowania, powieści, lektury, podręczniki, notesy, treny, baśnie, bajki, rękopisy i wiele więcej.
Część z nich jest dostępna do pobrania bez opłat. Poematy, wiersze, rozwiązania zadań, fraszki, treny, eseje i instrukcje.
Sprawdź opisy, detale książek, recenzje oraz okładkę. Dowiedz się więcej na oficjalnej stronie sklepu, do której zaprowadzi Cię link pod przyciskiem "empik". Czytaj opracowania, streszczenia, słowniki, encyklopedie i inne książki do nauki za free. Podziel się swoimi plikami w formacie "pdf", odkryj olbrzymią bazę ebooków w formacie
pdf, uzupełnij ją swoimi wrzutkami i dołącz do grona czytelników książek elektronicznych. Zachęcamy do skorzystania
z wyszukiwarki i przetestowania wszystkich funkcji serwisu. Na www.pdf-x.pl znajdziesz ukryte dokumenty, sprawdzisz opisy ebooków, galerie, recenzje użytkowników
oraz podgląd wstępu niektórych książek w celu promocji. Oceniaj ebooki, pisz komentarze, głosuj na ulubione tytuły i wrzucaj pliki doc/pdf
na hosting. Zapraszamy!
Używamy cookies i podobnych technologii m.in. w celach: świadczenia usług, reklam, statystyk. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień Twojej przeglądarki oznacza, że będą one umieszczane w Twoim urządzeniu końcowym.
Czytaj więcejOK