Recenzje

• Wasio

  2018-03-22

  Bardzo ceniłem Tadeusza Mazowieckiego. Sądzę go za jednego z najwybitniejszych i najmądrzejszych polityków. Dlatego gdy tylko pojawiła się jego biografia, to od razu ją zakupiłem. Andrzej Brzeziecki - Publicysta, dziennikarz, ekspert w tematyce wschodniej, redaktor naczelny „Nowej Europy Wschodniej”. Wieloletni dziennikarz, a obecnie współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Był asystentem pierwszego premiera III Rzeczypospolitej. Tadeusz Mazowiecki narodził się 18.04.1927 r. w Płocku. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, studiów jednak nie ukończył. W latach 1951-1954 współpracował z redakcją tygodnika „Dziś i Jutro”. Był związany także ze „Słowem Powszechnym”, został redaktorem naczelnym „Wrocławskiego Tygodnika Katolików”, później także miesięcznika „Więź”. Był posłem na Sejm ze strony katolickiego koła Znak. W latach siedemdziesiątych związany był z opozycją. W 1980 r. Mazowiecki został członkiem NSZZ „Solidarność”. Po ogłoszeniu stanu wojennego został internowany. Był doradcą Lecha Wałęsy podczas obrad „Okrągłego stołu”. W latach 1989-1991 pełnił funkcję premiera. Tadeusz Mazowiecki kandydował w wyborach prezydenckich w 1990 r. W latach 1992-1995 był specjalnym wysłannikiem Komisji Praw Człowieka na terenie byłej Jugosławii z ramienia ONZ. Przewodniczył Unii Demokratycznej a także Unii Wolności. 12 października 2010 objął stanowisko etatowego doradcy prezydenta Bronisława Komorowskiego ds. polityki krajowej i międzynarodowej. Zmarł 28.10.2013 r. w Warszawie. Największą zaletą tej biografii jest jej obiektywizm. Autor, pomimo tego, że był bardzo bliskim współpracownikiem pierwszego niekomunistycznego premiera nie przedstawił go wyłącznie w pozytywnym świetle. Mazowiecki w książce pdf nie jest osobą bez skazy. Z jednej strony widzimy go, jako dużego patriotę i gorliwego katolika. Osobę z bardzo wielkim dystansem do siebie, czego przykładem jest kolekcjonowanie figurek żółwi. Biografia zawiera również kilka anegdot z życia premiera: W końcu wieczorem, po zanurzeniu się w Tokio, Mazowiecki i Frasyniuk, którzy wtedy przeszli na „ty”, wrócili do hotelu na kolację. - Na tej kolacji gospodarze posadzili nas przed ichnimi działaczami związkowymi i strasznie polewali sake – mówi Frasyniuk . – Zorientowałem się, że jak tylko dotknę kieliszka, to gejsza zaraz dolewa. Nachylam się do Mazowieckiego i mówię: „Tadeusz, sprawdzimy, jakie mają głowy?”. A on: „Tak”. I zaczęliśmy pić. Dwóch Japończyków, którzy nam towarzyszyli, odpadło, zastąpili ich następni. A my nic nie czuliśmy. Tadeusz pyta: „Władek, czujesz coś?”. „Nie, nic”. Wytrzymaliśmy trzy zmiany Japończyków i w końcu Mazowiecki powiedział: „Dobra, idziemy spać”. Z drugiej jednak strony Brzeziecki pokazał niełatwy charakter Mazowieckiego. Premier był osobą, z którą bardzo ciężko się współpracowało. Z kolei, jako szef był bardzo wymagający do tego stopnia, że czasem ocierało się to o despotyzm. Twórca nie pominął również działalności przyszłego premiera w PAX. Andrzej Brzeziecki nie obawiał się poruszyć niełatwych tematów dotyczących życia Tadeusza Mazowieckiego. Dowiadujemy się o depresji premiera, która przez długie lata utrudniała mu życie. O braku czasu dla własnych synów, którzy z powodu przedwczesnej śmierci matki (obie małżonki Mazowieckiego zmarły bardzo młodo) wychowywali się właściwie bez rodziców. Jeżeli miałbym coś zarzucić tej biografii, to tylko to, że niektóre epizody mogłyby być szerzej opisane. Mam tu na myśli okres internowania i przede wszystkim okres bycia premierem, ponieważ jednak pierwsze skojarzenie z Mazowieckim, to właśnie ten okres jego działalności politycznej. „Tadeusz Mazowiecki. Biografia naszego premiera” to bardzo nieźle napisana książka. Pomimo tego, że liczy niemal 600 stron, to czyta się ją bardzo szybko. Życie premiera było bardziej ciekawe od niejednej powieści. Jest ona również idealnym źródłem wiedzy na temat najwieższej historii Polski. P.S. Gdy skończyłem czytać tę biografię nasunęła mi się pewna refleksja - jak bardzo brakuje takich ludzi w obecnym życiu politycznym. Autorytetów przez wielkie A. Chłopczykowi pochodzi z mojego bloga: www.oczytany.eu

• Paweł Woźniak

  2018-03-22

  Warto przeczytać. Wyjątkowa historia człowieka wiernego swym ideom.