Recenzje

• magdafal

  2018-03-21

  Ciekawa, wzruszająca , momentami doprowadzająca do łez opowiadanie o milosci, determinacji i sile jaka posiada Ewa Blaszczyk, gorąco polecam.

• Książkowo czyta

  2018-03-21

  Niniejsza publikacja jest wznowieniem wydanej w roku 2005 książki o tym samym tytule. Wydanie, które obecnie trafiło w ręce czytelników podzielone zostało na dwie części, pierwszą połowę rozmowy determinują wydarzenia, fakty i opowieści z przeszłości tak, żeby czytelnik miał szansę dowiedzieć się jak to wszystko się zaczęło. Pomimo, iż historię Pani Ewy Błaszyk i jej córki Oli zna większość z nas uważam, że takie właśnie sformatowanie tej książki wchodzi jej na dobre.W drugiej części natomiast rozmowa toczy się wokół tego co losy się aktualnie po kilkunastu latach od traumatycznych wydarzeń. Podkreślić należy, iż konwersacja nie toczy się tylko i wyłącznie w oparciu o dramat, który stał się udziałem Pani Ewy i jej najbliższych. Z książki dowiadujemy się także dużo na temat środowiska artystycznego, z którym jak wiadomo związana jest aktorka. Możemy przeczytać wspomnienia o ludziach takich jak np. Agnieszka Osiecka. Dowiadujemy się też dużo o pracy twórczej Pani Ewy, która przybliża nam jak wygląda praca na planie.Na publikację tę składają się także wypowiedzi wielu osób związanych z tą rodziną, mam tutaj na myśli zarówno lekarzy i cały sztab ludzi zajmujących się do dnia dzisiejszego Olą, która niestety stale jest w śpiączce; jak też przyjaciół pani Ewy dzięki, którym udało się nagłośnić kwestię Fundacji AKOGO, a następnie kliniki BUDZIK, która ma już na swoim koncie dużo sukcesów na co najlepszym dowodem są wybudzone dzieci.W moim mniemaniu książka ebook ta jest bardzo przejmująca w swoim przekazie, a zarazem tchnie ona jednak ogromem nadziei, gdyż przykład postawy Pani Ewy ukazuje, że nawet pośród największych przeciwności losu człowiek jest w stanie odnaleźć iskierkę niezła jeśli tylko znajdzie w sobie na tyle siły by pomimo wszystko się nie załamać. Nawet największe traumy możemy przekuć w dobro, darowane bardzo nierzadko innym ludziom.Jest to opowiadanie o wielu niekiedy bardzo skrajnych emocjach targających człowiekiem znajdującym się niespodziewanie w niesamowicie niełatwej sytuacji życiowej, gdzie właściwie wszystko jest poza jego kontrolą. W sposób bardzo plastyczny ukazana została też pewnego rodzaju autoterapia poprzez sztukę, która pomaga Pani Ewie przepracowywać własne emocje, a także jest w pewnym sensie katalizatorem w trudniejszych chwilach, które przecież ciągle się zdarzają.Zachęcam Was do sięgnięcia po tę nie łatwą ale na pewno warta uwagi książkę. A Pani Ewie gratuluje odwagi, szczerości a także ogromnej pokory z jaką nie tylko mówi o swoim życiu, ale także wykorzystuje je, żeby pomóc innym jak tylko jest to możliwe.Za udostępnienie egzemplarza do recenzji dziękuję: TaniaKsiążka.pl* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *http://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2016/02/posrod-zwykych-spraw-niech-mijaja-dni_17.html