Recenzje

• Złotowłosa i Książki

  2022-01-07

  Odetta Swan w wypadku samochodowym traci oboje rodziców. Jej świat w ciągu jednej chwili rozsypuje się niczym zamek z piasku. Siedemnastolatka trafia pod opiekę do zgorzkniałej starej panny - nieznanej jej do tej pory siostry jej matki. Już wkrótce Odetta trafia do prywatnej szkoły Blackshire z internatem. Tu poznaje świeżych przyjaciół, zmaga się z klasycznymi kłopotami nastolatków a także zauważa Nicka - chłopaka, który dość mocno ją intryguje. Dlaczego ciotka tak bardzo jej nienawidzi? Co się wydarzyło w przeszłości? Jaką tajemnicę skrywa naszyjnik dziewczyny, pamiątka po matce? Kim jest Nick? Jaki ma związek z Odettą? Biorąc książkę do ręki tak naprawdę nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Nie znam twórczości autorki. Nie czytałam "Wizji", debiutu. Lecz opis "Wybacz mi";na tyle mnie zaciekawił, że postanowiłam przeczytać. I powiem Wam, że to była nieźle podjęta decyzja. Osobiście okładka mnie nie zachwyciła, choć nawiązuje do powieści. W lekturze jest dużo momentów pełnych zaskoczenia. Skrywanych tajemnic, tajemnic i sytuacji, które czekają na wyjaśnienie. Na prawdę, która burzy spokój, która wyciska łzy, i która powoduje, że wszystkie fragmenty układanki wskakują na własne miejsce. W przypadku tej historii chciałabym móc odpowiedzieć wam wszystko ze szczegółami. Lecz nie mogę. Tę przyjemność pozostawiam wam. Jedno jest pewne - autorka tą historią wbiła mnie w fotel. Mieszała humor, ironię, odważne zagrania że skutkiem, żalem i bólem. Idealna harmonią emocji. Pełna paleta. Bohaterowie wyjątkowo ciekawi. Różnorodni, co dodatkowo było dla mnie olbrzymim plusem. Polubiłam główną bohaterkę i trzymałam za nią kciuki, żeby w końcu sobie wybaczyła i zaczęła żyć pełnią płuc. Nick natomiast od początku budził we mnie mieszane uczucia. Niby dobry, niby uczynny, niby do rany przyłóż lecz coś mi tu nie grało. I miałam rację. Z tym, że takich finałowych zdarzeń w ogóle się nie spodziewałam. Łzy leciały ciurkiem. Nie nadążałam z wycieraniem. To bardzo cudowna historia. Ciepła, dodająca otuchy, niosąca nadzieję a jednocześnie smutna i rozgrywająca serce. Autorka poruszyła kwestie nastolatków i podejmowanych decyzji. Walkę z poczuciem winy i spełnianie marzeń. Podczas czytania czułam ciary a włos się jeżył. Z drżeniem serca zczytywałam słowa w jakie autorka ubrała tę niezwykłą historię. Z całego serca zachęcam do czytania. Dajcie się porwać i oczarować - tylko przygotujcie się na finisz, po którym będziecie długo dochodzić do siebie. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo Alternatywne