Recenzje

• Anna Pruska

  2018-03-23

  Przed ślubem czuły i kochający, po ślubie prezentuje własne prawdziwe oblicze. Nie każdemu pokazuje... Wybrał sobie ofiarę i od momentu złożenia przysięgi małżeńskiej osacza ją, dręczy, upokarza... Miły i sympatyczny w gronie rodziny i znajomych. Przy nich jest czuły dla własnej wybranki. Sam na sam z żoną, którą upatrzył sobie na ofiarę, ma ją za nic. Nie szanuje jej, ubliża,traktuje jak służącą. Ona początkowo nie może uwierzyć, że to ten sam mężczyzna, czarujący i kochający przed ślubem. Jako mąż zmienia się w wyrafinowanego sadystę. Trzynaście lat znosi upokorzenia z jego strony. Wreszcie podejmuje decyzję o rozwodzie. Ona jest pewna, że jej mąż jest złym człowiekiem. Niemalże każdego dnia doświadczała jego podłości. Tylko jak to udowodnić? Mąż ma dwa oblicza. Czarujący dla otoczenia, bezwzględny psychopata dla rodziny. Wreszcie nadchodzi dzień w którym Majka dostaje rozwód. Wydawałoby się, że wreszcie odzyskała spokój, godność, wolność. Wydawałoby się... Nie prosto uwolnić się od psychopaty...trudno zapomnieć...wybaczyć... Jest dużo takich dziewczyn zniewolonych, upodlonych, które nie mają siły odejść od swego dręczyciela. Wyjątkowo mocne studium dręczonej dziewczyny na przykładzie jednej...Majki.POLECAM !

• opalka

  2018-03-23

  Historia Majki, która przez 13 lat ukrywała przed światem podłe praktyki męża, zmierzające do całkowitego ubezwłasnowolnienia psychicznego własnej żony. Majka w zasadzie opowiada o sobie i własnych przeżyciach, lecz z tej relacji wyłania się portret jej prześladowcy – Edwarda. Prześladowcy tym okrutniejszego, że bardzo wyrafinowanego. Edward to człowiek o wielu twarzach – przed rodziną inny, przed kolegami inny, przed podwładnymi jeszcze inny. Tylko przed Majką mógł się otworzyć i pokazać w pełnej okazałości własne zgniłe wnętrze. A Majka? No cóż, jest postacią tragiczną, lecz i… naiwną. Ukrywając przed światem i swoją rodziną prawdziwe oblicze „ukochanego” męża dopingowała go, zachęcała i dodawała mu odwagi. Zazwyczaj nie mam kłopotów z wczuciem się w położenie innych osób, lecz w tym przypadku nie umiem tego zrobić. Nie umiem sobie wyobrazić tak dużego zniewolenia woli i umysłu, które kazałoby krzywdzonej osobie milczeć i współdziałać w dręczeniu przez 13 lat. A to właśnie robiła Majka.