Piers Anthony Zakochany Golem 1. WYPRAWA Golem Grandy rozprostowa� zaspane ko�ci i zeskoczy� z mi�kkiego pos�ania. Stan�� przed lustrem, przyjrza� si� swojemu odbiciu i westchn��. Nie by� wy�szy od rozpostartej m�skiej d�oni. By� mo�e by�o to i wygodne, gdy� tym sposobem m�g� si� z �atwo�ci� przespa� byle gdzie, nie zajmuj�c wiele miejsca. Jednak z pewno�ci� nikomu tym nik�ym wzrostem nie m�g� zaimponowa�. A ju� szczeg�lnie w Kramie Xanth. By� cudowny, nowy dzie�. Tak pi�kny, i� nawet Grandy niemal zapomnia� o tym, �e jest najmniej znacz�c� istotk� ze wszystkich �ywych stworze�. Gdy by� prawdziwym goleniem - kukie�k� z ga�-gank�w i drewna - marzy�, by �y� naprawd�, by mie� cia�o. I gdy w ko�cu uda�o mu si� je zdoby�, przez jaki� czas wierzy�, �e jest szcz�liwy. Potem jednak powoli uzmys�owi� sobie, i� wci�� jest prawie niczym. Wszyscy wiedzieli, �e ma ci�ty j�zyk, lecz nikt nie traktowa� go powa�nie. Lubi� drwi� z ludzi. Ale teraz robi� to tylko po to, aby ukry� swoj� rozpacz. G��bokie prze�wiadczenie, �e si� do niczego nie nadaje. Gdy uda�o mu si� kogo� nieco pogr��y� cho�by na moment, czu� si� troszeczk� lepiej. Oczywi�cie dobrze wiedzia�, �e to do niczego nie prowadzi, �e w ten spos�b dzia�a tylko na swoj� szkod� i przysparza sobie wrog�w. Marzy�, by zrobi� co� wielkiego, co� czym m�g�by si� zrehabilitowa�, dzi�ki czemu m�g�by sta� si� kim� warto�ciowym i powa�anym. Jednak nic szczeg�lnego nie przychodzi�o mu do g�owy. Tymczasem zauwa�y�, �e jest g�odny. G��d by� cen�, jak� p�aci� za to, �e �yje. Musia� je��. Nie robi� tego jako golem. Nie odczuwa� wtedy niczego. Ani g�odu, ani b�lu, ani �adnych innych naturalnych potrzeb. Stwierdzi� jednak, i� bardziej odpowiada mu obecny stan rzeczy, gdy� w ten spos�b korzysta te� z wszelkich przyjemno�ci �ycia, ale i tak�e z... przykro�ci, jakie ono przynosi. Zjecha� po por�czy. Prze�lizgn�� si� przez szpar� w oknie, kt�re zawsze by�o uchylone z my�l� o nim, i wyl�dowa� na k�pie mucho-mor�w-�abijad�w, dewastuj�c liczne kapelusze. Musia�y wyrosn�� ostatniej nocy - pomy�la�. Na nieszcz�cie na jednym z nich siedzia�a ma�a ropuszka. - Wredny typku - zaskrzecza�a. - Patrz, gdzie leziesz! - S�uchaj no, �abi ryju - odci�� si� Grundy. - To moja �cie�ka. Czego na niej szukasz? - Siedz� sobie na �abijadzie. Jako �aba mam do tego wszelkie prawo - zaprotestowa�a ropucha. - To ty ni st�d, ni z owad tu wtargn��e�! Stworzenie mia�o racj�, lecz Grundy nie bardzo si� tym przej��. By� zdenerwowany. Dra�ni� go ca�y ten Xa�th, wi�c cho� wcale tego nie chcia�, zareagowa� w typowy dla siebie spos�b. - Wiesz, co zrobi�? Zniszcz� te twoje wszystkie parszywe, �mierdz�ce muchomory! M�wi�c to, chwyci� le��c� opodal pa�k� i zacz�� ni� wywija� na prawo i lewo, kosz�c nast�pne kapelusze. Cho� nie by� wielki, przychodzi�o mu to z �atwo�ci�, gdy� grzyby si�ga�y mu zaledwie do kolan. - Pomocy! - wrzasn�a ropuszka. - Szaleniec na horyzoncie! Rosn�ce wok� �cian zamku chwasty zacz�y si� porusza� i Grundy ujrza� zmierzaj�cy ku niemu ca�y oddzia� �ab. Najmniejsze skaka�y na przedzie, za nimi pod��a�y wi�ksze, za� na ko�cu majestatycznie sun�a olbrzymia, paskudna ropucha. Grundy pr�bowa� uciec. Chcia� wdrapa� si� na okno, lecz wielka ropucha otworzy�a swoj� ogromn� paszcz�, wysun�a j�zor i z�owi�a nim golema. J�zor by� lepki. Grundy nie m�g� si� od niego uwolni�. Ropucha zwin�a go, przyci�gaj�c Grundy'ego do siebie. - Zjedz go! Zjedz go! - krzykn�y �aby. - Daj mu nauczk�! Niech wie, �e �abijady nale�y obchodzi� z daleka! Zrozpaczony Grundy z�apa� si� jakiej� wystaj�cej z ziemi ska�y. Pomy�la�, �e mo�e w ten spos�b nie wpadnie w paszcz� potwora. Lecz od razu opad�y go ma�e �aby. Skaka�y po nim, zadaj�c solidne razy, a jedna z nich zmoczy�a go sw� wydzielin�. Zrozpaczony i przera�ony golem chwyci� j� i wrzuci� prosto w rozdziawion� paszcz� monstrualnej ropuchy. Ta tylko mlasn�a, zamkn�a jap� i wsun�a j�zor. Grundy by� wolny! Najwidoczniej by�o jej wszystko jedno, co je. Ma�e �abki jednak nie da�y za wygran� i skrzecz�c �Na niego! Na niego!" - rzuci�y si� w stron� golema z wysuni�tymi j�zyczkami. Pojedynczo nie mog�y mu nic zrobi�, lecz id�c ca�� chmar� zaczyna�y by� gro�ne. Grundy pr�bowa� omin�� lepkie j�zyki, jednak by�o ich za du�o. Nie da� rady. Na dodatek olbrzymia ropucha zorientowa�a si�, �e zjad�a nie to, co by�o trzeba, i zn�w skierowa�a si� ku niemu. Nagle... Grundy zauwa�y� hipnotykw�. Tak! To jest to! - pomy�la�. Podbieg� do niej i ukry� si� z drugiej strony, kieruj�c otw�r tykwy dok�adnie w �abie oczy. Gdy tylko wielka ropucha otworzy�a paszcz� i wysun�a straszny, lepki j�zor, golem obr�ci� hipnotykw� tak, �e �abisko musia�o zajrze� do �rodka. Ropucha spojrza�a na ni� i zamar�a. Hipnotykwa usidli�a j�. - A masz, wstr�tny ryju! - zawo�a�. - Nie mo�esz si� ruszy�! Teraz tobie si� dosta�o! Ale ma�e �abki nie zosta�y sparali�owane. Wszystkie utkwi�y w nim swe z�o�liwe oczka. Dopad�y go. Jedna wskoczy�a mu na g�ow�. Grundy upad� i pr�buj�c j� z siebie strzepn��, sam zerkn�� w zaczarowany otw�r. Nagle znalaz� si� w �wiecie hipnotykw. Sta� w samym �rodku kr�c�cych si� drewnianych przek�adni, obok olbrzymiej ropuchy, kt�rej ogromna noga utkwi�a mi�dzy z�batkami. Przek�adnie jednak obraca�y si� dalej, wci�gaj�c j� powoli mi�dzy siebie, mia�d��c cia�o i ko�ci. - Pomocy! - skrzecza�o �abisko. - Zaraz zdechn�! - C�! Przecie� jeszcze przed chwil� chcia�a� mnie po�re�! - za drwi� Grundy. Nie m�g� jednak na to patrze�. Widok by� przera�aj�cy. Spr�bowa� wyci�gn�� ropuch�, jednak przek�adnie nie puszcza�y. Wtem ujrza� ma�� z�batk�. Le�a�a jakby zapomniana tu� obok niego. Podni�s� j� i wsadzi� dok�adnie tam, gdzie utkwi�a noga ropuchy. Gdy tylko �ciskaj�ce j� z�bate ko�a nasz�y na siebie, rozleg� si� trzask. Ma�a z�batka zosta�a zmia�d�ona i przek�adnie si� zatrzyma�y. W tym samym momencie pojawi� si� wielki, ziej�cym ogniem ogier. Mia� sier�� czarn� jak �rodek nocy i jeszcze czarniejsze oczy. - Powinienem by� to przewidzie�! - zar�a�. - Golem wtargn�� w przek�adnie! Mrugn��. Ropucha i Grundy znale�li si� znowu w realnym �wiecie. Zostali wyrzuceni! Noga ropuchy nie by�a nawet zadrapana, lecz po ca�ym tym zaj�ciu �abisko zupe�nie straci�o apetyt. Grundy za� stwierdzi�, �e zosta� zupe�nie poni�ony. - Wyrzucono mnie z hipnotykwy - j�kn��. - Nawet tam nikt mnie ju� nie potrzebuje! Z powrotem wdrapa� si� na okno. Tym razem nikt mu w tym nie przeszkodzi�. Poczu� na sobie lepk� substancj�, pokrywaj�c� j�zor olbrzymiej �aby i mokr� ciecz, kt�r� spryska�a go mniejsza. - Fuj! Co� okropnego! - westchn�� i wszed� do �rodka. Po chwili poczu� si� jeszcze gorzej. U�wiadomi� sobie bowiem, �e prawie nic nie znaczy, �e nawet taka sobie zwyk�a ropucha jest w stanie go zniewa�y�. I to w�a�ciwie nie dlatego, �e by� ma�y. Po prostu prawie nikt nie darzy� go szacunkiem. Nikt sobie z niego nic nie robi�. By� nikim. - Po co �y�, je�li si� z tego nie ma �adnych korzy�ci? - zapyta� sam siebie. Znalaz� wiadro wody stoj�ce od wczoraj na pod�odze i zacz�� si� my�. W trakcie tej �mudnej pracy doszed� do wniosku, �e chyba zna odpowied� na powy�sze pytanie. - Je�eli dla wszystkich jest si� niczym, to nie ma po co �y� - szepn��. - Ale jak temu zaradzi�? C� mam robi�? Przecie� jestem tym, kim jestem, skromnym, ma�ym stworzonkiem - rozmy�la�. Bieg� przez komnaty. Nagle us�ysza� ciche pochlipywanie. Przystan�� na moment. Czyje� nieszcz�cia zawsze go wzrusza�y. Rzadko si� do tego przyznawa�, ale rzeczywi�cie tak by�o. Rozgl�dn�� si� doko�a i zauwa�y� niewielk� ro�link�, ma�y, zielony kwiatek z opusz- czonymi listkami. Wygl�da� na zupe�nie zwi�dni�tego. Grundy posiada� magiczn� moc. Umia� porozumiewa� si� z ka�dym �ywym stworzeniem. Przem�wi� wiec do ro�liny: - Co si� sta�o, moja zielona mordko? - U-u-usycham! - Zauwa�y�em, doniczkowcu. Ale czemu? - Bo-o Ivy zapomnia�a mnie po-o-dla�!-�ka� kwiat. - Jest taka nieszcz�liwa, �e... - Spr�bowa� wypu�ci� nast�pn� �z�, lecz nie zdo�a�. Zabrak�o mu wody. Grundy poszed� do �azienki, wlaz� na umywalk� i �ci�gn�� z niej mokr� g�bk�. Powl�k� j� po posadzce, podni�s� i mocno �cisn�� nad doniczk�. Woda zmoczy�a ziemi�. - Och! Dzi�ki! - wykrzykn�� uradowany kwiat, wch�aniaj�c wilgotn� ciecz. - Jak�e ci si� odwdzi�cz�? Golem jednak, cho� by� zadufany w sobie, nie mia� poj�cia, co taka zielona ro�linka mog�aby dla niego zrobi�. Postanowi� wi�c gra� filantropa. - Zawsze z przyjemno�ci� pomagam innym - odpowiedzia�. - Powiem Ivy, �eby ci� dobrze podla�a. Co si� z ni� dzieje? Czemu� zapomina o tak wa�nych rzeczach? - Chyba nie mog� ci tego zdradzi�... - mrukn�� kwiat. Teraz Grundy stwierdzi�, �e kwiat jednak mo�e co� dla niego zrobi�. - Przecie� przed chwil� uczyni�em dla ciebie co� szczeg�lnego, zeschni�ty listku! Kwiat westchn��. - No dobrze. Ale nie m�w nikomu, �e to ja ci o tym powiedzia �em. Ivy to diabl�tko. Szczeg�lnie wtedy, gdy wpada w sza�. Golem dobrze wiedzia�, o co chodzi. Ivy mia�a osiem lat i ju� by�a prawdziw� Czarodziejk�. Gdyby kto� wszed� jej w drog�, na pewno by tego po�a�owa�. - Nikomu nie powiem - obieca�. - Uczy Dolpha lata�. Chce, aby zamieni� si� w ptaka i pofrun�� na poszukiwanie Stanleya. Grundy wyd�� swe w�skie usteczka. - To� to prawdziwe nieszcz�cie! - zawo�a�. Brat Ivy, Dolph, cho� mia� zaledwie trzy lata, by� Magiem. Potrafi� zamienia� si� w r�ne �ywe istoty. Oczywi�cie umia� tak�e zamieni� si� w ptaka i ulecie� gdzie� daleko, w g�r�. By�o to jednak nadzwyczaj niebezpieczne. M�g� bowiem �atwo si� gdzie� zgubi�, czy te� zosta� po�artym przez jak�� podniebn� besti�. Grundy musia� go powstrzyma�! Jednak obieca� ro�lince, �e nikomu nie wyjawi tej tajemnicy. Dawniej �ama� dane przyrzeczenia, lecz teraz postanowi� si� poprawi�. Ponadto, gdyby tylko napomkn�� Ivy co� na ten temat, sam znalaz�by si� w powa�nych tarapatach. Musia� znale�� jakie� inne wyj�cie. Spr�bowa� co� przek�si�, lecz nie pomog�o mu to w rozwi�zaniu tego zawi�ego problemu. Zauwa�y� Ivy. Sz�a do komnaty Dolpha. Wiedzia�, �e natychmiast musi zacz�� dzia�a�, i to tak, by z niczym si� nie zdradzi�. Postanowi� zaczepi� j�, tak ni st�d ni z owad, jak gdyby nic si� nie sta�o, ju� tu na korytarzu. - Dok�d to, laleczko? - zapyta�. - Zmykaj st�d, w�cibski cz�eczku! - odpowiedzia�a czule. - Jak sobie �yczysz. W takim razie p�jd� pobawi� si� z Dolphem. - Nawet si� nie wa�! - pisn�a, staraj�c si� ukry� sw� z�o��. - Teraz ja chc� si� z nim pobawi�. - Mo�emy bawi� si� wszyscy razem - zaproponowa� Grundy, a Ivy nie by�a w stanie mu si� sprzeciwi� nie wyjawiaj�c swej tajemnicy. Gdy weszli do komnaty, Dolph by� ju� ubrany i got�w do psot. By� �licznym, ma�ym ch�opcem. Mia� kr�cone, ciemne w�osy i mi�y u�miech. - Patrzcie! Jestem ptakiem! - zawo�a�, nagle zamieniaj�c si� w ptaka o pi�knym zielono-czerwonym upierzeniu. - Ojej! - wyszepta�a Ivy. Nie zd��y�a nic wi�cej powiedzie�, gdy� Dolph z powrotem przybra� ludzk� posta�. By� bardzo z siebie zadowolony. - Czy mog� teraz wyj�� i troch� sobie polata�? - zapyta�. - A po co? - niewinnie zagadn�� Grundy. - Nie, on wcale nie b�dzie fruwa� - natychmiast wtr�ci�a si� Ivy, ale Dolph te� ju� zacz�� m�wi�. - Zamierzam schwyta� smoka! - o�wiadczy� dumnie. - Nie! Nieprawda! - wrzasn�a Ivy. - �wietnie, Dolph! Ale kt�rego? - ci�gn�� Grundy. - Zwie si� Stanley Steamer. Zieje par� - powiedzia� Dolph. - Gdzie� si� zgubi�! - O czym on m�wi? - spyta� golem, zwr�ciwszy si� do Ivy, uda j�c zdziwienie. - Przecie� wiecie, �e nie wolno mu nigdzie wychodzi� samemu. - Ju� ci kiedy� m�wi�am, by� nie wtr�ca� si� w cudze sprawy! - wrzasn�a Ivy. By�a w�ciek�a. - To nie twoja rzecz! - Nie mo�esz go nigdzie posy�a�. Je�li tylko co� mu si� stanie, tw�j ojciec od razu dowie si�, kto go do takich rzeczy nam�wi�. Mury Zamku Roogna mu wszystko powiedz�! A wtedy twoja matka... Ivy uj�a si� r�kami pod boki. Wiedzia�a, do czego zdolna jest jej matka, gdy wpada w gniew. - Musz� jako� uwolni� Stanleya - za�ka�a. - To m�j ukochany .smok! - Ale nikt nawet nie wie, gdzie on teraz jest - zauwa�y� Grun- dy. - I czy jeszcze... - Musia� przerwa�, gdy� w obecno�ci Ivy nie m�g� m�wi� o tak strasznych rzeczach. By�oby to po prostu niegrzecz ne. Stanley znikn��, gdy� kto� przypadkiem rzuci� na niego pewne zakl�cie. Zakl�cie skazuj�ce wszelkie potwory na wygnanie. Steamer by� mi�ym smokiem, ulubie�cem dziewczynki, lecz niestety owo zakl�cie nie rozr�nia�o jednego rodzaju smok�w od drugiego. Oczywi�cie Ivy natychmiast spyta�a Dobrego Maga Humfreya, gdzie ma szuka� swego przyjaciela, lecz i ten nie by� w stanie nic jej poradzi�. W Xanth by�o za du�o smok�w. Nawet Dobry Mag za pomoc� swych czar�w nie potrafi� odnale�� zguby. Przynajmniej tak twierdzi�. - Humfrey by� teraz du�o m�odszy ni� dawniej, wi�c mo�e i jego moc tak�e si� nieco zmniejszy�a. Jednak gdyby tak by�o, to i tak by si� do tego nie przyzna�. - Jako� go odnajd� - rezolutnie stwierdzi�a Ivy. - To m�j smok! W pewnym sensie mia�a racj�. Nikt nie m�g� zapanowa� nad smokiem, je�li ten sam tego nie chcia�. Ivy i Stanley byli zaprzyja�nieni i nadzwyczaj do siebie przywi�zani. Dzi�ki tej przyja�ni by�a w stanie utrzyma� go przy sobie. Przyczynia�a si� do tego te� jej wielka, acz subtelna magiczna moc. Grundy by� przekonany, �e Stanley by do niej wr�ci�, gdyby tylko m�g�. A to, �e nie wraca�, wskazywa�o na to, �e nie �yje. Ivy nie przestanie go szuka� - pomy�la� golem. Musia� si� z tym pogodzi�. Zna� j� a� za dobrze. Wiedzia� jednak, �e je�li nie odwiedzie jej od tego zamiaru, zar�wno na ni�, jak i na ca�� jej rodzin� mo�e spa�� jeszcze gorsze nieszcz�cie ni� strata jednego, ma�ego smoka. M�g� zgin�� jej brat. Ivy by�a Czarodziejk�, lecz by�a tak�e dzieckiem. Nie potrafi�a patrzy� na ca�� spraw� oczyma doros�ych. Grundy nie m�g� jej ani przyklasn��, ani te� niczego zabroni�, cho� jej aktualny pomys� by� wyj�tkowo g�upi. C� mam robi�? - my�la�. I nagle wyda�o mu si�, �e znalaz� szczeg�lnie szlachetne wyj�cie z zaistnia�ej sytuacji. Co�, co mog�o mu przysporzy� upragnionej chwa�y. - Ja go poszukam! - zawo�a�. Ivy klasn�a w d�onie, tak jak to zwyk�y czyni� ma�e dziewczynki. - Naprawd�? Och! Dzi�kuj� ci, Grundy! Odwo�uj� po�ow� z�ych rzeczy, kt�re o tobie powiedzia�am. - Po�ow�? Oto, co osi�gn��em! Ale przyrzeknij mi, �e w trakcie moich poszukiwa� nie b�dziesz dzia�a� na w�asn� r�k�. Mog�aby� zaszkodzi� ca�ej sprawie. - Dobrze, dobrze. Nie martw si� - przytakn�a. - Nic nie zrobi�. Dop�ki go tu nie przyprowadzisz. W ten spos�b Grundy wyruszy� na poszukiwanie, kt�re z g�ry uwa�a� za strat� czasu. Ale c� innego m�g� uczyni�? Ivy chcia�a odzyska� swego smoka, a on chcia� zosta� bohaterem! Golem Grundy nie bardzo wiedzia�, od czego ma zacz��. Zrobi� wi�c to, co ka�dy w jego sytuacji powinien by� zrobi�. Postanowi� uda� si� do Dobrego Maga. W tym celu dosiad� przechodz�cego w�a�nie obok dinozaura. By� to niezwykle stary gad, kt�ry z racji swego wieku posiada� olbrzymi zas�b s��w. Umilali wi�c sobie podr� nader interesuj�c� rozmow�. Zwierz mia� jednak irytuj�cy zwyczaj wyra�ania jednego poj�cia na r�ne sposoby. Na przyk�ad, gdy Grundy zapyta� go, dok�d zmierza, machn�� swym ci�kim ogonem i powie- dzia�: �Id�, odchodz�, wychodz�, przemieszczam si�, udaj� si� w odleg�e, dalekie, niedost�pne regiony, strefy, tereny, ziemie, krainy". Gdy dotarli do Zaniku Dobrego Maga, Grundy by� szcz�liwy, �e mo�e po�egna� swego towarzysza, m�wi�c mu: do widzenia, adieu, pa-pa, szcz�liwej podr�y i do zobaczenia. Sta� teraz przed Zamkiem Humfreya. Za ka�dym razem, gdy si� tu pojawia�, zamczysko z zewn�trz wygl�da�o inaczej. W �rodku za� pozostawa�o prawie �e nie zmienione. Tym razem budowla prezentowa�a si� nadzwyczaj skromnie, niczym specjalnym si� nie wyr�niaj�c. By�o to nieco podejrzane. Regularna fosa otacza�a szare, kamienne �ciany zwie�czone tu i �wdzie strzelistymi, pstrokatymi wie�yczkami. Lecz Grundy dobrze wiedzia�, �e to tylko iluzja. Humfrey by� Magiem Wiadomo�ci, i cho� by� znowu m�ody, z pewno�ci� przewidzia�, �e kto� si� tu zjawi. Nie lubi�, gdy n�kali go przypadkowi przechodnie, wi�c aby nie niepokoi� go �aden intruz, ustawia� zawsze trzy r�ne przeszkody, przez kt�re byli w stanie przedrze� si� tylko ci, kt�rzy naprawd� potrzebowali jego rady. Trudno! Grundy doskonale zdawa� sobie spraw� z tego, �e aby wej�� do �rodka, musi jako� przebrn�� przez zastawione pu�apki. Nie bardzo jednak wiedzia�, jak na nie trafi� i jak je pokona�. Musia� po prostu ostro�nie posuwa� si� naprz�d i czeka�, co si� stanie. Doszed� do brzegu fosy. Na jego widok powierzchnia wype�niaj�cej j� wody przymarszczy�a si� nieco. Nie mia� jak przej��. Zwodzony most by� podniesiony. M�g� jedynie przep�yn�� na drug� stron�. - Przep�yn��?-pomy�la�. - Wpierw musz� upewni� si�, czy nie ma tu �adnych potwor�w zamieszkuj�cych fosy! - Hej, hej! Wstr�tne pyszczki! - zawo�a�. Mieszkaj�ce w fosach potwory by�y zawsze podobne do r�norakich wodnych w�y. Cechowa�a je pr�no�� i niezwyk�a troska o sw�j wygl�d. Nikt jednak nie odpowiada�. Grundy i z tym musia� sobie jako� poradzi�. - Powiedz mi, trawko - zwr�ci� si� do zieleni�cego si� nabrze �a - gdzie si� podzia�y te bestie? - Wyjecha�y na wakacje, szmaciany m�d�ku! - zaszumia�a trawa. - Nikogo nie ma na posterunku? - zdziwi� si� Grundy. - M� wisz, �e mog� bezpiecznie przep�yn�� na drug� stron�? - Ma�a szansa, chocho�ku ze s�omy - odezwa�a si� trawa. - Nim wykonasz pi�� ruch�w, zostaniesz zjedzony. - No, ale przecie� nikogo tu nie ma... - R�b jak uwa�asz, drewniany kinolku - trawa zafalowa�a na wietrze. Grundy nie bardzo jej dowierza�. - Kto mo�e mnie zje��, je�li w fosie nie ma �adnych bestii?-zapyta�. Ale trawa by�a bardzo tajemnicza. - Karze�ku z glinian� mordk�, musisz sam sobie odpowiedzie� na to pytanie - szepn�a. Trawa najwidoczniej wiedzia�a co� o jego pochodzeniu, bo przecie� teraz nie by� ju� lalk� ze s�omy, drewna, gliny i ga�gank�w. Nie bardzo jednak przejmowa� si� tym, �e tak si� do niego zwraca. Mo�e dlatego, �e by�o to ca�kiem w jego stylu. - Musia�em co� przeoczy� - stwierdzi� Grundy. Podszed� bli�ej, chc�c umoczy� palec w wodzie, gdy nagle w�r�d �dziebe� trawy zda� si� s�ysze� zupe�nie nieoczekiwany, ostrzegawczy szelest. Urwa� wi�c jedno z nich, wzbudzaj�c tym w�r�d innych wielkie niezadowolenie i w�o�y� je do wody. Natychmiast rozp�yn�o si� w nico��. - Ju� wiem! W tej fosie jest kwas! Ojej! Gdybym tak spr�bowa� w tym p�yn��... Si�gn�� po ma�y patyczek i wrzuci� go do fosy. By� wyschni�ty i do�� gruby. Rozpuszcza� si� wolniej. Po chwili znalaz� kamyk i odkry�, �e ten nie rozpuszcza si� wcale. Doszed� do wniosku, i� kwas dzia�a tylko na organizmy �ywe, ale na nieszcz�cie ON �y�. Musia� wi�c przep�yn�� fos� w jakiej� �odzi i trzyma� si� z dala od �miertelnej p�ynnej substancji. Przeszuka� okolic�. Oczywi�cie nie znalaz� niczego, co nadawa�oby si� na ��d�. Nagle us�ysza� jaki� trzask i zauwa�y� pole dojrzewaj�cej fasoli. Nie bardzo wiedzia�, co z tym pocz��. Wzi�� sobie jednak jeden str�k. Tak na wszelki wypadek, bo nigdy nie wiadomo, do czego co� si� mo�e przyda�. Po chwili natrafi� na wielk� muszl� �limaka- olbrzyma. �limak opu�ci� j� dawno temu, ona jednak wci�� by�a pi�kna i b�yszcz�ca. - Jaki� mo�e by� po�ytek z pustej muszli? - pomy�la�. I nagle wpad� na pewien pomys�. Chwyci� muszl� i zacz�� j� wlec w kierunku fosy. Wa�y�a wi�cej od niego. M�g� si� do niej w�lizn�� ca�y. By�o mu bardzo ci�ko, ale to mog�o by� to, czego potrzebowa�! Przywl�k� muszl� na brzeg i str�ci� j� w d�. Dryfowa�a otworem w g�r� i nie rozpuszcza�a si�. Nacisn�� j�. By�a jak nadmuchana. Zawiera�a o wiele wi�cej powietrza, ni� by� w stanie z niej wypchn��. Nie da� rady jej nawet ciut zanurzy�. Mia� nast�pne zadanie do rozwi�zania. Wyci�gn�� muszl� z powrotem na brzeg, po raz drugi obszed� okolic� i przyni�s� ca�e nar�cze chrustu. Wsadzi� ga��zki do muszli i zn�w zepchn�� j� do fosy, po czym ostro�nie zsun�� si� w d�. Wytrzyma�a! Unios�a go! P�yn��! Wzi�� jedn� z ga��zek i odepchn�� si� ni� od brzegu. Usadowi� si� najwygodniej jak tylko m�g� wewn�trz muszli. Pos�u�ywszy si� jak�� lekko sp�aszczon� ga��zk�, zacz�� wios�owa�. Mia� �limacz� ��d�! Za jaki� czas jego wios�o rozpu�ci�o si�. Musia� wzi�� nast�pn� ga��zk�. Wios�owa� bardzo ostro�nie, uwa�aj�c, by nie spad�a na niego ani jedna kropla kwasu. Posuwa� si� powoli, ale i fosa nie by�a zbyt szeroka. Stwierdzi�, �e je�eli nie wpadnie w panik�, to zupe�nie bezpiecznie dotrze na drugi brzeg. Oczywi�cie o ile nieoczekiwanie nie natrafi na jakie� monstrum. Jednak �aden potw�r si� nie pojawi�. Potwory na pewno nie bardziej lubi� kwas ni� golemy. Dobrze opancerzony w�� mo�e i m�g�by znie�� tak� k�piel, lecz jak�e mia� ochroni� przed kwasem sw� paszcz� i oczy? Grundy �eglowa� wyznaczonym kursem, kieruj�c si� prosto do przeciwleg�ego brzegu. Po chwili ostro�nie wyszed� na l�d. Pierwsz� przeszkod� mia� za sob�. Wyprostowa� si� i rozgl�dn�� dooko�a. Sta� na czystej, w�skiej pla�y, oddzielaj�cej fos� od wysokiego muru. Pla�a wi�a si� wok� wyspy, kt�r� prawie w ca�o�ci zajmowa� Zamek. Mia� g�adkie, zbudowane z wypolerowanych kamiennych blok�w �ciany. M�g� si� w nich nawet przejrze�. Ale nie by�o jak si� na nie wspi��. Nie znalaz� najmniejszej dziurki, o kt�r� by�by w stanie si� zahaczy�. Musia� obej�� budowl� doko�a i znale�� jakie� przyst�pne wej�cie. Wkr�tce natrafi� na jakie� wielkie zwierz�. - To jednoro�ec - szepn��. W Xanth by�o ich zaledwie kilka. Pewnie wola�y jakie� inne kraje. Napotkany jednoro�ec nie wzbudza� szacunku. Mia� spl�tan� grzyw� i wykrzywiony r�g. Gdy zauwa�y� golema, zar�a� i zacz�� grzeba� nog� w piachu. - Witaj, zgi�ty ro�ku! - odezwa� si� po ko�sku Grundy, najgrzeczniej jak tylko potrafi�. - Czemu nie umyjesz sobie swej �mierdz�cej sier�ci? - Zaraz wyczyszcz� tob� ten piach, ty zafajdany karle! - odrzek� . wyra�nie z czego� niezadowolony jednoro�ec. - Ooo! To najwyra�niej druga przeszkoda - pomy�la� golem i powiedzia�: - Chyba nie b�dziesz mia� nic przeciwko temu, �e t�dy przejd� i wejd� do Zamku? Grandy uda�, �e chce si� w�lizn�� zwierzakowi mi�dzy nogi, gdy� nie by�o do�� miejsca, by przemaszerowa� obok niego. Jednoro�ec nachyli� si�, tak jakby mia� zamiar staranowa� wszystko, co stanie mu na drodze. Sprawa by�a ca�kiem jasna. Pilnowa� przej�cia. Golem przystan�� i zacz�� si� zastanawia�. - Jak omin�� to stworzenie, kt�re jest zdecydowane na wszystko, by mnie tylko nie przepu�ci�? - my�la�. - W dodatku ono jest g�r�. Ale przecie� musi by� jakie� wyj�cie. Zrobi� w ty� zwrot i odszed�. Przysz�o mu na my�l, �e mo�e obej�� Zamek i dotrze� do wej�cia od drugiej strony. Jednoro�ec nie poszed� za nim. Chyba by� za g�upi, by wpa�� na to, co knuje. Grandy przeszed� trzy czwarte drogi wok� Zamku i przystan��. Naprzeciw niego sta� Jednoro�ec, gro�nie unosz�c r�g w g�r�. Najwidoczniej cofn�� si� do wej�cia, przy kt�rym pewnie by�o nieco szerzej, nawr�ci� i strzeg� teraz drogi z drugiej strony. Wcale nie by� taki g�upi! Dobrze wiedzia�, �e nie obroni przej�cia, goni�c Grundy'ego wok� Zamku. C�, musia� wymy�li� jak�� sztuczk�. Albo rozw�cieczy� zwierz� tak, by zapomnia�o, co tu robi. Potrafi� to doskonale. Posiada� rzadk� umiej�tno�� prawienia z�o�liwo�ci, szczeg�lnie, gdy kto� mu podpad�. - Powiedz mi, kulawcu, czy postawili ci� tutaj, by� nie za- smradza� komnat Zamku? - Nie. Postawiono mnie tutaj, by� TY tego nie zrobi� - spokoj nie odpowiedzia� jednoro�ec. Hmm. By�o gorzej, ni� przypuszcza�, ale spr�bowa� znowu. - Gdzie wetkn��e� ten sw�j krzywy r�g? - spyta�. - �adne szanuj�ce si� stworzenie nie obnosi�oby si� z czym� takim. - A ty co? Wyk�pa�e� si� w krochmalu czy w ultramarynie? - odci�� si� jednoro�ec. - �aden szanuj�cy si� karze�, maj�c tak pokurczone, sine cia�o, nikomu by nie pokaza� si� na oczy. - S�uchaj, ko�tunie! Jestem GOLEMEM! - krzykn�� Gran dy. - Dlatego jestem taki ma�y! - Co do tego mam pewne w�tpliwo�ci. Jeste� troch� za ma�y. Nie pasujesz do tak niewyparzonej mordy. Grandy wyprostowa� si� na ca�� sw� niewielk� wysoko��, gotowy bluzgn�� r�czym strumieniem przekle�stw. Musia� jednak przyzna�, �e jednoro�ec jest g�r�. A to przecie� on, Grandy, mia� GO doprowadzi� do sza�u! Musia� spr�bowa� czego� innego. - C�, je�li nie mog� go pokona�, mo�e uda mi si� go jako� zjedna� - pomy�la� i zapyta�: - Czego pragn��by� najbardziej w ca�ym Xanth? - Pozby� si� wszystkich golem�w. Mo�e wtedy odzyska�bym sw�j w�ch. - A poza tym? - niewinnie ci�gn�� Grandy. Jednoro�ec zacz�� si� zastanawia�. - No, c�! Jestem strasznie g�odny, a tu nie ma nic do zjedzenia. Chcia�bym przek�si� co� dobrego. Ta odpowied� by�a ju� bardziej obiecuj�ca. Ale Grandy nie mia� zielonego poj�cia, gdzie zdoby� co� na z�b. - Je�li mnie wpu�cisz do Zamku, to by� mo�e podrzuc� ci troch� siana czy czego� innego - b�kn��. - Je�li ci� wpuszcz� do Zamku, to by� mo�e nawet nie zdo�am uciec. Natychmiast obedr� mnie ze sk�ry - odrzek� jednoro�ec. - Mo�e m�g�bym co� wykombinowa� nie wchodz�c do �rodka... - Tak, to by by�o najlepsze rozwi�zanie - przytakn�o zwierz�. Ale brzmia�o to jako� dziwnie. Grandy popatrzy� na traw� i zaro�la zieleniej�ce na drugim brzegu fosy. Z pewno�ci� by�o tam du�o nadaj�cej si� dla jednoro�ca, doskona�ej paszy, lecz nie by�o jak go tam przetransportowa�. Za� Grandy w swej �limaczej �odzi za jed- nym razem nie by� w stanie przywie�� mu wi�cej ni� k�s zieleniny. Wtem wypatrzy� pewn� w�ochat� ro�link�. Co� za�wita�o mu w g�owie. By� mo�e by�o to jakie� rozwi�zanie! - Kim jeste�? - zapyta� w j�zyku ro�lin, kt�rego jednoro�ec oczywi�cie nie rozumia�, wiec nie wiedzia�, co robi. - Jestem, p�kaj�c� kukurydz� - dumnie odpowiedzia�a ro �lina. - Mam najsmaczniejsze ziarna na tym brzegu. Teraz Grandy zagadn�� jednoro�ca. - Zdaje mi si�, �e jednoro�ce nie cierpi� pra�onej kukurydzy... no co, lubisz pop-corn? - Nienawidz� go - odpar�, �lini�c si�, jednoro�ec. - Ach, tak! A wi�c si� nie myli�em - pomy�la� golem. - Jednoro�ce uwielbiaj� wszelkie gatunki kukurydzy. S� z ni� zwi�zane jak�� magi� imion.* - Zn�w zwr�ci� si� do ro�liny. - Nie wygl�dasz na tak dobry gatunek - zadrwi� w jej j�zyku. Ro�lina nad�a si� i zmieni�a barw�. - Jestem kukurydz� najwy�szej klasy! - wykrzykn�a. - Moje ziarenka strzelaj� lepiej ni� jakiekolwiek inne. * Magia imion - wi��e ze sob� stworzenia, przedmioty o podobnie brzmi�cych nazwach. Unicorn (ang.) -jednoro�ec, corn (amer.) - kukurydza - st�d w oryginale drugi cz�on s��w unicorn i pop-corn tworz� homonim. - Nieprawda-przekomarza� si� Grundy. - Za�o�e/si�, �e tylko sycz� i przypalaj� si�. - Sycz�?! - Ro�lina zatrz�s�a si�, a kolby poczerwienia�y jej ze z�o�ci. By�a zupe�nie wyprowadzona z r�wnowagi. - Wystrzel� tak g�o�no, �e pomy�lisz, i� to jaka� bomba. - Chrzanisz! Ziarenka by�y ju� tak rozgrzane, �e ich �upinki przybr�zowia�y, a li�cie os�aniaj�ce kolby rozchyli�y si�. Po chwili zacz�y strzela� z gor�ca. Wpierw jedno, potem drugie, a� w ko�cu wybuch�a ca�a reszta. Rzeczywi�cie przypomina�o to prawdziw� eksplozj�. Na- dmuchane, bia�e b�belki fruwa�y tu i tam w powietrzu, spada�y na drugi brzeg fosy, uderza�y o �ciany Zamku. - Pop-corn! - zawo�a� jednoro�ec, �apczywie po�eraj�c poroz rzucane ziarenka. - Podobno jednoro�ce nie znosz� pop-cornu-przypomnia� mu Grundy. - Wyno� si� st�d! - niegrzecznie wrzasn�o zwierz�. - Jak sobie �yczysz! - Grundy zaszed� jednoro�ca od ty�u, czmychn�� ko�o zadu i znalaz� si� przed bram�. Zwierz� by�o tak zaj�te prze�uwaniem wspania�ej kukurydzy, �e nawet go nie zauwa�y�o. Golem otworzy� wrota i spokojnie wszed� do Zamku. Tym razem nikt nie zast�pi� mu drogi. By� w �rodku! - Sprytnie, sprytnie, ma�y okruszku - powiedzia� jaki� g�os. Grundy rozgl�dn�� si� zaniepokojony. Sta� na klepisku niewielkiego dziedzi�ca, naprzeciw potwornego mr�wkolwa, kt�ry m�g� go w ka�dej chwili po�re�. Oczywi�cie, je�li tylko mia�by na to ochot�. - W�a�nie pr�buj� skontaktowa� si� z Dobrym Magiem. Mam do niego bardzo wa�n� spraw� - b�kn�� nerwowo. - Co ty powiesz... - Mr�wkolew ziewn��, pokazuj�c wielkie, bia �e k�y. Wiedzia�, �e przy u�yciu swych sze�ciu owadzich n�g bez proble mu dopadnie golema, wi�c bawi� si� z nim w kotka i myszk�. - W�tpi�, by� by� na tyle inteligentny, by Mag chcia� traci� dla ciebie czas. - O! Jestem nadzwyczaj inteligentny! - gor�co zapewni� go Grundy. - Jestem tylko troch� za ma�y, by da� nauczk� takim potworom jak ty. - No, to zadam ci pewne zadanie - odpowiedzia� mr�wkolew, leniwie si� przeci�gaj�c. - Jak udowodnisz, �e m�wisz prawd�, pozwol� ci t�dy przej��. To ju� by�o co�. Grundy stwierdzi�, �e nie ma nic do stracenia. I tak jego los by� w r�kach potwora. - No, co to za zadanie? M�w, co mam zrobi�. - Rozegramy trzy partie gry w kreski i kostki - powiedzia� mr�wkolew. - Je�eli mnie pokonasz - wejdziesz dalej. Ale je�li przegrasz, to ci� zjem! Chyba nie masz nic przeciwko temu? Grundy prze�kn�� �lin�. - Przypu��my, �e b�dzie remis. Co wtedy? - Wtedy te� ci� przepuszcz�. Potrafi� by� wspania�omy�lny dla r�wnych sobie przeciwnik�w. Zrobi� nawet co� wi�cej. Ka�dy pierw szy ruch b�dzie nale�a� do ciebie. Goleniowi wci�� nie za bardzo podoba� si� ten pomys�. Zdawa� sobie jednak spraw� z dw�ch rzeczy. Po pierwsze z tego, �e je�li rzeczywi�cie chce ujrze� Dobrego Maga, to i tak nie pozostaje mu nic innego, jak rozegra� t� gr�, i po drugie z tego, �e ca�kiem nie�le gra w kreski i kostki. Wiedzia�, �e mo�e wygra�. - No dobrze - odpowiedzia�. - �wietnie! - szczerze wykrzykn�� mr�wkolew. Podskoczy� nagle do g�ry i opad� na wszystkie sze�� n�g. By� do�� ci�ki, wi�c ka�da z n�g podczas tego l�dowania wbi�a si� w glin� klepiska. Szybko wygramoli� si� z tej niespodziewanej pu�apki i stan�� obok, pozo stawiaj�c na ziemi sze�� �lad�w. Natychmiast podskoczy� znowu i wyl�dowa� w troch� inny spos�b. Trzy przednie nogi trafi�y dok�adnie tam, gdzie poprzednim razem, za� trzy tylne odcisn�y trzy nowe �lady. Zaraz potem potw�r ostro�nie odszed� na bok, by nie zniszczy� odci�ni�tego wzoru. Dziewi�� �lad�w przypominaj�cych kropki tworzy�o wielki kwadrat z zaznaczonym �rodkiem. - To pole gry - o�wiadczy� mr�wkolew. - Ale tu mo�na narysowa� tylko cztery kostki - zaprotestowa� Grundy. Potw�r wysun�� szpony i przygl�da� si� uwa�nie. - No wi�c? - zapyta�. Grundy postanowi� nic ju� nie m�wi�. - W ko�cu ma�a partyjka nie r�ni si� niczym od du�ej - pomy�la�. - I tak mam pierwszy ruch.-Podszed� bli�ej i nogami wyrysowa� lini� ��cz�c� najbli�sz� mu kropk� naro�n� z kropk� dziel�c� lini� brzegow� na po�owy. Mr�w- kolew zbli�y� si� do golema i poci�gn�� lini� dalej do nast�pnej naro�nej kropki. Jedna strona figury by�a gotowa. Odpowiadaj�c na ten ruch, Grundy po��czy� lini� naro�nik g�rny z nast�pnym �ladem wyznaczaj�cym �rodek kraw�dzi pola gry. Mr�wkolew zn�w przeci�gn�� j� do nast�pnego naro�nika. W podobny spos�b powsta�y dwie nast�pne kraw�dzie figury, kt�ra teraz przypomina�a du�� kostk� z kropk� po�rodku. Grundy stwierdzi�, �e przegrywa. Nie pozostawa�o mu nic innego, jak narysowa� linie ��cz�ca �rodek kwadratu z kt�rym� z bok�w. W ten spos�b jego przeciwnik zamkn��by pierwsz� kostk� i korzystaj�c z regu�y dodatkowego ruchu za zamkni�cie pola, zwyci�sko zako�czy�by gr�. - Wpad�em! - stwierdzi� Grundy. - Da�em si� nam�wi� na partyjk�, kt�rej nie mog� wygra�. - No, dalej, teraz tw�j ruch - powiedzia� z satysfakcj� mr�w- kolew. Grundy westchn�� i zrobi� to, co musia�. Mr�wkolew post�pi� dok�adnie, jak przewidywa� golem. Doko�czy� wszystkie cztery kostki, na dodatek umieszczaj�c w ka�dej z nich sw�j monogram. Grundy poni�s� sromotn� kl�sk�. - Czy zrobi�em co� nie tak? - spyta� Grundy. - Co�, co nie jest zgodne z regu�ami tej gry? Mr�wkolew wzruszy� swoimi trzema parami ramion. - Regu�y gry uznaj� i g�upie zagrania - przytakn�� i zako�czy� pierwsz� kostk�, wpisuj�c w ni� liter� M, po czym, wykorzystuj�c wygrany ruch, postawi� lini� po przeciwnej stronie pola, tak by teraz Grundy z kolei nie zarobi� punktu. Golem po��czy� kresk� naro�nik i ostatni z wolnych �lad�w. W tej chwili figura wygl�da�a tak: - Tym razem ja odst�puj� ci pierwszy ruch! Zaczynaj! - odezwa� si� Grundy. - O, co to, to nie. Nie ma mowy - odrzek� stanowczo mr�wko- lew. - Obieca�em ci, �e ka�dy pierwszy ruch nale�y do ciebie. Zawsze dotrzymuj� s�owa. - Ale... Mr�wkolew znowu wysun�� szpony, znacz�co si� im przygl�daj�c. Golemowi nie pozosta�o nic innego, jak przyj�� warunki przeciwnika, cho� dobrze wiedzia�, �e potw�r wygra, gdy� zaczyna� jako drugi. Grundy mia� zosta� zjedzony! Nagle co� mu przysz�o do g�owy. - Chyba znalaz�em spos�b! - pomy�la�. - Nigdy przedtem nie gra� w kreski i kostki na tak ma�ych polach, niemniej jednak regu�y gry pozosta�y niezmienione.-Tak! To powinno chwyci�! Przypomnia� sobie w�a�nie, �e gracz, je�li tylko chce, nie musi wcale ko�czy� Unii rozpocz�tej przez przeciwnika. Zamiast tego mo�e wykona� jaki� inny ruch. Zasada ta by�a prawie zapomniana i rzadko jej u�ywano, lecz mia�a swoje zalety. Postanowi� teraz j� wykorzysta�. By�a ostatni� desk� ratunku. Zacz�li gr�, post�puj�c z pocz�tku dok�adnie jak poprzednim razem. Gdy dwa boki kwadratu by�y uko�czone, Grundy zrobi� sw�j niespodziewany ruch. Narysowa� lini� ��cz�c� �rodek jednej z kraw�dzi ze �rodkiem pola. Mr�wkolew wytrzeszczy� oczy. - Ale tym sposobem ja zamkn� kostk�! Przecie� nie musisz jeszcze tego robi�! - zawo�a�. Potw�r ju� zamierza� narysowa� nast�pn� kresk�... gdy zatrzyma� si� w p� drogi. Cokolwiek by zrobi�, Grundy zako�czy�by trzy kolejne kostki, odnosz�c wielkie zwyci�stwo. - A niech to! Ale ze mnie g�upiec! - wykrzykn��. - Wygra �e�! - Gram g��wnie po to, by wygra� - uprzejmie odpowiedzia� golem. Jego przeciwnik z niebywa�ym wdzi�kiem przed�u�y� jedn� z linii, za� Grundy doko�czy� dzie�a, z zadowoleniem wpisuj�c w pola trzech kostek kr�g�e G. Tak wi�c ka�dy mia� na swoim koncie jedno zwyci�stwo. Rozpocz�li decyduj�c� parti�. Mr�wkolew gra� niezwykle rozwa�nie. Z pocz�tku gra toczy�a si� zupe�nie tak samo jak dwie poprzednie. Znowu w pewnym momencie Grundy postanowi� po�wieci� jedn� kostk�. Przeciwnik jednak nie wykorzysta� tej sposobno�ci, decyduj�c si� w zamian zakre�li� kawa�ek brzegu. Golem przestraszy� si�. - Czy�by w ten spos�b zamierza� wygra�? - pomy�la�. Ale natychmiast wpad� na to, jak temu zaradzi�. Sam zako�czy� pierwsz� kostk�, a zdobyty przez to ruch wykorzysta� do po��czenia naro�nika z ostatnim wolnym punktem. Teraz nie mia�o ju� znaczenia, jak mr�wkolew wykorzysta sw�j ruch. Postawiona przez niego kreska, tak czy tak dawa�a zwyci�stwo pierwszemu z graczy. Pole gry wygl�da�o tak: Mr�wkolew d�ugo si� mu przypatrywa�. W ko�cu wzruszy� ramionami i narysowa� nast�pn� lini�. Grundy doko�czy� wszystkie pozosta�e kostki. Teraz kr�g�e G wype�nia�o wszystkie cztery pola. - Dzisiaj si� czego� nauczy�em - filozoficznie przyzna� mr�w kolew. - Wyprawa po upragnione szcz�cie, czy tego si� chce czy nie, nie zawsze si� dobrze ko�czy. Moje gratulacje, golemie! Udowodni�e�, �e jeste� do�� m�dry, by t�dy przej��. M�wi�c to, potw�r odsun�� si�, robi�c Grundy'emu drog�. Ma�e kolanka golema ugi�y si�. Rozwa�y� ca�� spraw� i doszed� do wniosku, �e Dobry Mag z pewno�ci� wiedzia�, jak przewa�y� szal� zwyci�stwa w drug� stron�. - No, podda� mnie do�� naiwnej pr�bie - powiedzia� sam do siebie Grundy - a mimo to o ma�o co nie przegra�em. Zbli�y� si� do jakich� drzwi i napotka� zawoalowan� Gorgone. - Jak si� miewasz, Grundy? - zapyta�a troskliwie. Lecz Grundy nie mia� ochoty z ni� rozmawia�. - Chcia�em si� zobaczy� z Dobrym Magiem. To wszystko. - odpowiedzia�. - Prosz� bardzo, ale uwa�aj, jest dzisiaj nie w humorze. Poprowadzi�a go do komnaty Dobrego Maga. Humfrey siedzia� na wysokim sto�ku, pochylony nad jak�� wielk� ksi�g�. Mia� teraz oko�o dwunastu lat. Jakie� pi�� lat temu wypi� za du�o Eliksiru M�odo�ci i nadal cierpia� z tego pwodu. - Magu, potrzebuj� twojej rady - zacz�� golem. - Wyno� si� st�d - burkn�� Humfrey. - W�a�nie chcia�em... - Jeden rok s�u�by w zamian... By�a to zwyczajna procedura. Dobry Mag zawsze pobiera� tak� op�at�. Lecz Grundy jeszcze si� trz�s� po rozgrywce z mr�wkolwem, wi�c w zwyk�y sobie spos�b wrzasn��: - S�uchaj no, ty niezno�ny dziwol�gu! Tylko taki idiota jak ty mo �e przez pi�� lat nie wpa�� na to, co jest jasne jak s�o�ce! W ka�dej chwili mo�esz mie� tyle lat, ile chcesz! Wymawiaj�c jedno tylko zdanie, mog� ci podarowa� wiek �ycia! A wtedy b�dziesz mi winien sto Odpowiedzi. Dobry Mag nadstawi� ucha. - Udowodnij to - powiedzia�. - Musisz w Eliksirze M�odo�ci rozpu�ci� patyczek z drzewa odwrotno�ci. I wtedy... - Stanie si� on Eliksirem Staro�ci! - doko�czy� uszcz�liwiony Humfrey. - Hmm. Czemu sam o tym nie pomy�la�em?/ - Bo jeste�... - Ju� to s�ysza�em. No c�, golemie, zarobi�e� na Odpowied�. O co chcesz mnie zapyta�?/ - Zarobi�em na wszystkie Odpowiedzi, jakie tylko zechc� us�y sze�! - wykrzykn�� Grundy. - Nie. Skorzystam z twojej rady, lecz jak, to wy��cznie moja sprawa. Lata si� nie Ucz�. Nie powinno ci� obchodzi�, ile ich sobie dodam. Wa�ne jest, �e zaliczy�e� sw�j rok. Grundy stwierdzi�, �e Dobry Mag, podobnie jak mr�wkolew, nie p�jdzie na kompromis. Doszed� jednak do wniosku, �e przynajmniej osi�gn�� to, co chcia�. - Jak mog� znale�� i uwolni� Stanleya Steamera? - Oho! I ty si� tym zajmujesz! - Humfrey zerkn�� w otwart� ksi�g�. - Tu pisz�, �e musisz dosi��� Straszyd�a spod �o�a i pojecha� na nim do Wie�y z Ko�ci S�oniowej. - Nie powiesz mi, �e mia�e� j� otwart� w�a�nie w tym miejscu! - zawo�a� oburzony Grundy. - Czy to nast�pne Pytanie? Golem przygryz� wargi. Dobry Mag nie dawa� nic za darmo. Chyba, �e jego go�� by� tak�e Magiem. - Powiedz mi przynajmniej, gdzie szuka� tej Wie�y z Ko�ci S�oniowej! - Czy chcesz ods�u�y� rok przed czy po udzieleniu ci Odpowiedzi? - Ty gnomowaty sk�pcze! - wybuchn�� Grundy. - Dopiero co odda�em ci twoje lata! Nie wiem, czy od tego czasu up�yn�a cho� jedna minuta! Humfrey wyd�� wargi i spyta�: - A przedtem co dla mnie zrobi�e�? Grundy wypad� z komnaty. Dobry Mag ledwo to zauwa�y�. Znowu �l�cza� nad ksi�g�. 2. CHRAPU� Golem wr�ci� na Zamek Roogna w pod�ym humorze, bowiem stwierdzi�, �e Dobry Mag nie odpowiedzia� na jego pytanie. - Wcale nie powiedzia�, �e znajd� Stanleya Steamera w Wie�y z Ko�ci S�oniowej. Kaza� mi jedynie tam pojecha�, dosiadaj�c Straszyd�a. A kt� mo�e zgadn��, co jeszcze si� w tym czasie wydarzy - mrucza�. - Z drugiej jednak strony, Humfrey wcale nie uwa�a�, by Wyprawa zako�czy�a si� fiaskiem. Pewnie sam nie jest pewny, czy smok wci�� �yje, wi�c przynajmniej chcia� mi pom�c go odnale�� - gada� do siebie Grundy. Najpierw nale�a�o o wszystkim opowiedzie� Ivy. Nie b�dzie to takie �atwe - pomy�la� Grundy. I mia� racj�. - Chcesz zabra� mojego Chrapusia? - spyta�a Ivy podniesionym g�osem. - To m�j W�ASNY potw�r! Bestyjeczka spod ��eczka! - Przecie� albo si� z niego na�miewasz, albo nie zwracasz na niego uwagi - burkn�� golem. - To nie ma nic do rzeczy - odpowiedzia�a tonem ma�ej kobietki, - Ma siedzie� u mnie pod ��kiem. Nigdzie indziej. - Ale przecie� Dobry Mag wyra�nie powiedzia�, �e mam go dosi��� i pojecha� na nim do Wie�y z Ko�ci S�oniowej! Tw�j Chrapu� to jedyne Straszyd�o spod �o�a, jakie znam na tyle dobrze, by je o co� takiego poprosi�. - Wie�a z Ko�ci S�oniowej? - powt�rzy�a, o�ywiwszy si� nie co. - Przecie� tam mieszka Rapunzel! Grundy'emu nie przysz�o to do g�owy. Rapunzel przyja�ni�a si� z Ivy. Co jaki� czas przesy�a�a jej pud�o kalambur�w*, a Ivy w zamian za to wysy�a�a jej wycinki z nuinda�skich gazet, kt�re czasem otrzymywa�a. Grundy'emu wydawa�o si� zawsze, �e Ivy wychodzi du�o lepiej na tej dziwnej transakcji, i dziwi�o go to, i� Rapunzel ci�gnie t� wymian�. - Ale c� ta Rapunzel mog�aby mie� wsp�lnego z zaginionym smokiem? - pomy�la�. - Z pewno�ci� zawiadomi�aby Ivy, gdyby Stanley si� u niej ukrywa�! Postanowi� jednak o tym z Ivy nie rozmawia�. Stwierdzi�, �e i tak nic dobrego by z tego nie wynik�o. - Chcesz, �eby Stanley wr�ci� czy nie? - zapyta� zniecier pliwiony. * Kalambur - gra s��w oparta na ich podobie�stwie d�wi�kowym przy podw�jnym znaczeniu wyraz�w. Xanth Piersa Anthony'ego uwielbiaj�cego zabawne �arty i gry j�zykowe ca�y jest zbudowany (oczywi�cie poza magi�) w�a�nie z kalambur�w, z kt�rych bogactwa zreszt� s�ynie. Wi�ksza ich cz�� jest niestety nieprzet�umaczalna. I tak np. Eye Queue przet�umaczone jako Oczoro�l (t. V Ogrze, Ogrze) wymawia si� identycznie jak IQ - co oznacza iloraz inteligencji. Sandwich (ang.)-kanapka, ale te� Sand (ang.)-piasek i Witch (ang.)-Wied�ma, czyli Piaskowa Wied�ma. Mistrzowskim przyk�adem takiej gry s��w jest Esej Dora (t. IV Przesmyk Centaura s. 19). - Ba! - wykrzykn�a Ivy. - No, jasne! Id� ju� do tego Chrapusia. Ale je�li cokolwiek mu si� stanie, nigdy ci tego nie wybacz�. Tak wi�c Grundy pomaszerowa� pom�wi� z Chrapusiem. On i podobne jemu potwory nale�a�y do ciekawskiego gatunku stwor�w. Mogli je zobaczy� jedynie marzyciele i dzieci. Zwykli doro�li w og�le nie wierzyli, �e istniej�. Lecz Grundy nie by� cz�owiekiem, tylko golemem, dlatego wi�c nie mia� �adnych problem�w z odnalezieniem Jego Pod��kowo�ci. Nie by� zbyt du�y, ale i nie tak ma�y, by potw�r m�g� �atwo go dopa��. Dr��c lekko ze strachu, w�lizgn�� si� pod ��eczko. - Chrapusiu! - zawo�a� z bezpiecznej odleg�o�ci. W mrocznych zakamarkach co� si� poruszy�o. - Chrapusiu! Wiem, �e mnie rozumiesz! Przemawiam do ciebie w twoim j�zyku. Wy�a� spod ��ka. Jeste� mi bardzo potrzebny. Z czarnej czelu�ci wy�oni�a si� du�a, ow�osiona �apa. Wydawa�o si�, �e chce co� zw�dzi�. By�o to charakterystyczne dla tego typu stwor�w. Ub�stwia�y porywa� dzieciom skarpetki. Niekt�re odwa�ne maluchy dra�ni�y si� z nimi, zwieszaj�c swe nogi z pos�ania i wci�gaj�c je z powrotem, zanim potwory zd��y�y sobie co� przyw�aszczy�. Jednak wi�kszo�� dzieciak�w panicznie si� ich ba�a. - Pos�uchaj, Chrapusiu! Musz� uda� si� na Wypraw�. Musisz mi pom�c. - Dlaczego? - wreszcie odezwa� si� potw�r. - Bo Dobry Mag twierdzi, �e mam pojecha� na tobie do Wie�y z Ko�ci S�oniowej i uwolni� Stanleya. Chrapu� zastanowi� si�. - To ci� b�dzie drogo kosztowa�, golemie. Grundy westchn��. Powinien by� przewidzie�, �e nie p�jdzie mu to tak �atwo. - Czego chcesz? - Chc� mie� romans. - Coo? - Od o�miu lat siedz� tu pod tym ��eczkiem, kradn� Ivy skarpetki i chowam si� przed jej matk�. Dzie� w dzie� to samo. Chyba opr�cz tego nale�y mi si� jeszcze co� z �ycia, co? - Ale przecie� wszystkie Straszyd�a spod ��ek robi� to co ty - zaprotestowa� Grundy. - Kradn� dziecinne skarpetki i chowaj� si� przed rodzicami. - No wi�c, dlaczeg� to mam ci pom�c? Chrapu� ma racj�. Takie potwory jak on nie powinny jedynie polowa� na skarpetki - pomy�la� golem. - No wi�c, co rozumiesz przez ten sw�j romans? Nie wiem. Ale b�d� wiedzia�, jak go znajd�. - Czemu po prostu nie wpe�zniesz pod jakie� inne ��eczko, nie znajdziesz sobie jakiej� �e�skiej istoty tego samego gatunku... i...? - To nie jest takie proste, jak ci si� wydaje. Nikt nie wpu�ci�by mnie na swoje terytorium. Musz� znale�� kogo� takiego, kto jeszcze nie posiada swego przydzia�u. - Gdzie? Chrapu� jakby od niechcenia skin�� wielk�, wstr�tn� �ap�. - Nie mam poj�cia. Chyba po prostu musz� w�drowa� tu i tam, woko�o, dop�ki jej nie znajd�. - No c�, jak wiesz, w�a�nie mam zamiar wybra� si� w podr� - odrzek� Grundy. - Gdyby� zechcia� s�u�y� mi za wierzchowca, m�g�by� zwiedzi� szmat tego kraju. - To brzmi ca�kiem nie�le - zgodzi� si� Chrapu�. - No, ju� dobrze. Mo�esz mnie dosi���. Ale pami�taj! Zsiadasz, jak tylko znajd� kogo�, w kim si� zakocham! Grundy pomy�la�, �e w ten spos�b mo�e znale�� si� sam na jakim� zupe�nym odludziu czy w samym �rodku Krainy Potwor�w Bez Przydzia��w. Doszed� jednak do wniosku, �e lepszy wr�bel w gar�ci ni� go��b na dachu. - Zgoda! - wykrzykn��. - Natychmiast ruszamy! Wy�a� spod tego swojego wyrka! - Nie mog� - odpowiedzia� Chrapu�. - Przecie� powiedzia�e�... - Powiedzia�em, �e mo�esz mnie dosi���. Jednak nie powiedzia �em wcale, �e zrobi� co�, co jest zupe�nie niemo�liwe... Mog� st�d wyj�� dopiero, jak zrobi si� zupe�nie ciemno. - Ale ja chcia�em w�drowa� za dnia... - Niestety! To nie ze mn�! �wiat�o by mnie zupe�nie zniszczy�o. Co ty my�lisz? Dlaczego my, Bestyjeczki spod ��eczka, nigdy nie wy�azimy na g�r� po te nasze skarpeteczki? Co? Musimy przebywa� wy��cznie w g��bokich ciemno�ciach. Jeste�my na to skazani. - Prze rwa� na moment. - Ju� taki nasz nieszcz�sny los. A tam na g�rze jest tyle ciekawych rzeczy. Nie tylko skarpetki! - To wyjd� i zwi� to wszystko, jak tylko wy��cz� �wiat�o! Chrapu� roz�o�y� r�ce. - To nie by�oby zgodne z prawem. Nic nie mog� na to poradzi�. Widocznie tak ju� musi by�. Inaczej wszystkie Straszyd�a spod ��ek zaw�adn�yby dzieci�cymi ��eczkami, za� dzieciaki siedzia�yby pod nimi, na pod�odze. Nie mo�emy nikomu dokucza� ani nikogo rusza�, kiedy �wieci si� �wiat�o. - Ale noc� mo�ecie wychodzi� spod ��ek, co? - Czasami. Ale tylko wtedy, gdy nikomu to nie przeszkadza. - Aha! No, dobrze! To dlaczego u licha nie pr�bowa�e� wyj�� kt�rej� nocy, by poszuka� sobie kogo� do... no, do tego... - Sam bym si� na to nie odwa�y�. Gdybym przypadkiem wpad� na jakie� �wiat�o, nie m�g�bym wr�ci� pod swoje ��eczko przed �witem. - A co by si� sta�o, gdyby ci� kto� z�apa� z daleka od niego? - By�bym skazany na zag�ad� - ponuro odpowiedzia� Chra pu�. - No wi�c jak sobie wyobra�asz t� nasz� wsp�ln� podr� do najodleglejszych zak�tk�w Xanth? Jak chcesz znale�� t� swoj� ukochan�? - spyta� Grundy. - A wiesz, o tym nie pomy�la�em - odpowiedzia� potw�r. Golem by� zupe�nie zbity z tropu. Wr�ci� do Ivy i o wszystkim jej opowiedzia�. - Chyba jednak musi by� jakie� wyj�cie - zako�czy� z nadziej� w g�osie. - Inaczej Dobry Mag chyba nie kaza�by mi tego robi�... - Zapytam Huga - odpowiedzia�a dziewczynka. Najwyra�niej zupe�nie si� ju� pogodzi�a z tym, �e na jaki� czas utraci swego potwora. Grundy podejrzewa� nawet, �e ma�e dziewczynki tak naprawd� to bardzo nie lubi�, gdy kto� kradnie im skarpeteczki. - Mo�e sobie m�wi�, co chce - pomy�la� golem. - Ja i tak wiem swoje! - No, chod� - znowu odezwa�a si� Ivy. Podeszli do Magicznego Zwierciad�a. Syn Humfreya, Hugo, natychmiast odpowiedzia� na ich wezwanie. By� takim sobie, nie za �adnym, trzynastoletnim ch�opcem. Wys�ucha� ich i rzek�: - Ja bym po prostu wzi�� ze sob� to ��eczko. Ivy zerkn�a na golema. - No i co? Widzisz! Jasne jak s�o�ce! Po prostu... - Nagle przerwa�a, bior�c g��boki oddech. - Hej! Ale przecie� to MOJE ��eczko. - Wszyscy ponosimy jakie� ofiary - doci�� jej Grundy, szeroko si� u�miechaj�c. Lecz Ivy nagle znowu zmieni�a zdanie. - Aaa! Ju� i tak mia�am si� go pozby�. Jest takie niewygodne. We� je ze sob�. B�d� spa� na poduszkach. S� bardziej wygodne. Grundy nie bardzo si� z ni� zgadza�, ale nie mia� ochoty si� k��ci�. - Mo�e ona rzeczywi�cie ma racj�? - pomy�la� i wr�ci� do Chrapusia. - No � problem z g�owy! - zawo�a�. - Bierzemy ��eczko ze sob�. - �e co? - zapyta� potw�r. Pytanie by�o proste, acz w�a�ciwe. Chrapu� nie m�g� jednocze�nie unosi� golema i wlec za sob� ��ka, zak�adaj�c, �e w og�le by�by je w stanie ruszy�. Lecz Ivy ju� gdzie� znikn�a, a Grundy dobrze wiedzia�, �e nie da rady wydoby� z zazwyczaj niezbyt m�drego Huga ani s�owa. Potrafi�a to zrobi� tylko Ivy. Musia� jako� sam sobie poradzi�. - My�l�, �e musimy wzi�� sobie kogo� do pomocy - skon- kludowa�. - To wszystko zaczyna by� coraz bardziej skompliko wane. - Jak tylko co� za�atwisz, od razu daj mi zna�. A teraz zdrzemn� si� nieco - powiedzia� Chrapu� i po chwili z jego mrocznej kryj�wki zacz�o dochodzi� g�o�ne chrapanie. Grundy przemierza� Zamek Roogna w poszukiwaniu jakiej� odpowiedniej osoby mog�cej mu pom�c. Musia� to jednak by� kto� du�y i na tyle silny, by ponie�� ��eczko, a jednocze�nie na tyle g�upi, by nie pyta� po co. Kto� taki jak Ogr Smash. Lecz Smash by� �onaty, a Tandy trzyma�a go kr�tko. Nie by�o na co liczy�... - No c�? A mo�e by tak wzi�� kogo� m�drzejszego, ale nie za bardzo wa�nego? - pomy�la�. - Kogo�, kto nie ma nic innego i lepszego do roboty od �a�enia po okolicy z ��eczkiem na grzbiecie. Ale kt�by to m�g� by�? - Wtem nagle co� mu przysz�o do g�owy. - Mam! - krzykn��, po czym uda� si� do drugiego dziadka Ivy, Binka, i wy�o�y� mu ca�� spraw�. W Zamku Roogna Bink nie mia� prawie nic do roboty, wi�c co miesi�c, gdy jego �ona Cameleon stawa�a si� brzydka i m�dra, samotnie przemierza� Xanth wzd�u� i wszerz. - Mo�e zgodzisz si� zabra� to ��eczko ze sob�? - zagadn�� go golem. - A czemu� by nie? - zapyta� przyja�nie Bink. Mia� ju� prawie sze��dziesi�t lat, lecz nadal by� krzepkim m�czyzn� o go��bim ser cu. - Wiesz... ale... nawet ma�e ��eczko po jakim� czasie zamienia si� w wielki ci�ar. Mo�e pom�g�by nam m�j przyjaciel Chester? Popro sz� go. - Nie jestem pewien, czy mo�emy wyruszy� ca�� band� - od rzek� Grundy. - My�la�em o cichej wyprawie. Bink spojrza� na niego i u�miechn�� si�. - Wiem, wiem. Moj� wnuczk� spotka�o wielkie nieszcz�cie. I je�li ci� zna